عنوان
|
بررسی نقش سیستم های مغزی رفتاری در پیش بینی شخصیت خودشیفته در دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
سیستم های مغزی- رفتاری، سیستم فعالساز رفتاری، سیستم بازدارنده رفتاری، شخصیت خودشیفته
|
چکیده
|
مقدمه: اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) با الگوی فراگیر بزرگ بینی، نیاز به تحسین و عدم همدلی مشخص می شود. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سیستم های مغزی رفتاری در پیش بینی شخصیت خودشیفته در دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز انجام شد. روش: این پژوهش ازجمله طرح های توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تبریز در نیمسال اول سالتحصیلی 1399 - 1398 را شامل می شد؛ نمونه پژوهش نیز با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان، 387 نفر بود که بخاطر تعمیم پذیری بالای یافته ها، این مقدار به 400 نفر افزایش یافت. نمونه گیری به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سیستم های مغزی- رفتاری کارور وایت (1994)، پرسشنامه پرسشنامه خودشیفتگی مرضی (PNI) بود. از روش آماری رگرسیون چندگانه همزمان با استفاده از نسخه 23 نرم افزار SPSS برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده از رگرسیون چندگانه همزمان، سیستم فعالساز رفتاری و سیستم بازدارنده رفتاری نقش معناداری در پیش بینی شخصیت خودشیفته دانشجویان داشتند. نتیجه گیری: بنابراین سیستم های مغزی رفتاری توانایی پیش بینی شخصیت خودشیفته در دانشجویان را داشتند.
|
پژوهشگران
|
رضا عبدی (نفر اول)، محمد حسن زمانی (نفر دوم)
|