مشخصات پژوهش

صفحه نخست /بررسی اثر دوازده هفته تمرینات ...
عنوان بررسی اثر دوازده هفته تمرینات هوازی بر سطوح سرمی TNF-α و شاخص توده بدنی در زنان چاق دارای اختلالات قاعدگی
نوع پژوهش مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها TNF-α ، چاقی، تمرینات هوازی، اختلالات قاعدگی
چکیده چاقی همراه با افزایش غلظت سرمی سیتوکین های پیش التهابی و اختلالات قاعدگی است. افزایش سطح TNF-α پلاسما یک رویداد اولیه در تجمع چربی شکمی است و در رابطه با چرخه قاعدگی موثر در تنظیم هورمون های استروئیدی تخمدان است که طی چرخه قاعدگی سطوح آن در پلاسما و آندومتر متفاوت و همچنین در زنان با عارضه سندرم تخمدان پلی کیستیک بالاست. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثر 12 هفته تمرینات هوازی بر سطوح سرمی TNF-α و شاخص توده بدنی در زنان چاق دارای اختلالات قاعدگی انجام گرفت. برای این منظور تعداد 19 زن جوان غیریائسه (با میانگین شاخص توده بدنی71/4±00/31) و دارای حداقل یکی از اختلالات قاعدگی پلی منوره، اولیگومنوره، هایپرمنوره، متروراژی، منوراژی و هیپومنوره به دو گروه تمرین (10 نفر) و گروه کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 12 هفته (سه روز در هفته / 45دقیقه) در تمرینات هوازی به صورت نیم ساعت دویدن روی تردیمل با شدت 70-85% MHR شرکت کردند و گروه کنترل به فعالیت روزانه خود ادامه دادند. شاخص توده بدنی و مقادیر سرمی TNF-α به روش ایمونواسی(الایزا) 48 ساعت قبل از برنامه تمرینی و حداقل 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی در روز 15 الی 18 قاعدگی آزمودنی ها اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی زوجی و آنکوا استفاده شد. طبق نتایج حاصل، شاخص توده بدنی در گروه تمرین به طور معنا داری کاهش یافت(001/0>p)، و تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده شد(02/0=p و 02/14=F). TNF-α در هر دو گروه کاهش غیرمعنادار داشت و تفاوت معنادار بین گروهی مشاهده نشد (714/0=p و 139/0=F). ارتباط معناداری بین تغییرات TNF-α و شاخص توده بدنی وجود نداشت(141/0=p و 341/0=r). با توجه به نتایج می توان گفت که تمرین هوازی مستقل از تغییرات TNF-α چاقی را کاهش می دهد و علارغم اینکه برخی مطالعات نشان دادند تمرینات هوازی می تواند منجر به کاهش TNF-α شود ولی این موضوع در زنان دارای اختلالات قاعدگی و چاق نتایج متفاوتی را نشان می دهد که نیاز به مطالعات گسترده و دقیق آتی با در نظر گرفتن چرخه قاعدگی و اختلالات قاعدگی در زنان می باشد
پژوهشگران اعظم زرنشان (نفر اول)