مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی انتقادی فقهی اجبار یا عدم اجبار زوجه به بذل مهریه
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اجبار، مهریه، طلاق، فحشای آشکار، زوجه فاحشه، الزام به بذل مهریه
چکیده	هر جامعه ای متشکل از خانواده می باشد و داشتن جامعه ای منظم مرهون داشتن خانواده هایی سالم و پایبند به اصول اخلاقی و قانونی است. مرد و زن با ازدواج خود خانواده را تشکیل می دهند. خداوند متعال نیز مرد و زن را مکلف به حسن معاشرت با یکدیگر نموده است و برای هر یک در زندگی مشترک حقوق و تکالیفی را قرار داده است. از جمله ی حقوق زوجه، حق نفقه و مهریه می باشد خداوند در آیات متعدد همچون آیه 236، 237 و 241 سوره بقره، 27 و 28 سوره قصص، 4 نساء و 49 سوره احزاب به مهریه پرداخته است و زوج را علاوه بر اینکه مکلف به پرداخت مهر به همسرش نموده است از هرگونه اجبار نیز برای بخشیدن مهر نیز نهی نموده است و تنها در صورتی مرد می تواند از مهر همسرش منتفع گردد که زوجه با رضایت خودش مهرش را ببخشد. منتها در قسمت انتهایی آیه 19 سوره نساء قائل به استثنا شده است و درصورتی که زوجه مرتکب فحشای مبینه شود خداوند متعال اجازه داده است که زوج، زوجه را مجبور به بذل و بخشیدن مهر نماید. منتها در تفسیر معنای فاحشه مبینه و اینکه چه کارهای صورت گرفته از سوی زن را مصداق عمل فاحشه دانسته شود میان فقها اختلاف نظر است و تفسیر دقیقی در دست نمی باشد. درصورتی که حسن معاشرت و مودت میان زوجین محقق نگردید و تصمیم به جدایی گرفتند در این صورت طلاق از منظر قابلیت رجوع یا عدم امکان رجوع بر دو قسم بائن و رجعی است. در طلاق بائن برخلاف طلاق رجعی امکان رجوع برای مرد در ایام عده وجود ندارد. این نوع طلاق خود نیز انواعی دارد که طلاق خلع و مبارات نیز از آن قسم است. در این نوع طلاق ها مرد الزامی به پرداخت مهر به همسرش ندارد بلکه زن به جهت اکراهی که از شوهرش دارد مهرش را می بخشد و در مقابل خود را مطلقه می نماید منتها این مسئله نباید سبب سوءاستفاده مرد گردد و درصورتی که مایل به طلاق دادن همسرش باشد او را مجبور به بذل مهر و درخواست طلاق خلع نماید که این امر پسندیده و درست نمی باشد. در این پایان نامه سعی بر بررسی دقیق مفهوم فحشای مبینه و مصادیق آن خواهد شد و اینکه آیا مرد می تواند زن را مجبور به بذل مهر نماید و در صورت امکان در چه مواردی و به چه میزان زن می تواند ببخشد به تفصیل مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.
پژوهشگران	ندا زارع (دانشجو)، محمدعلی محب الرحمان (استاد راهنما)، رضا دهقان نژاد (استاد مشاور)