مشخصات پژوهش

عنوان	اثربخشی توانبخشی شناختی در بهبود حافظه فعال، پردازش دیداری، و درک فضایی کودکان با اختلال یادگیری ریاضی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	اختلال یادگیری، پردازش دیداری، حافظه فعال، درک فضایی، مشکلات ریاضی
چکیده	زمینه و هدف: توانبخشی شناختی متشکل از مجموعه برنامه­هایی هدفمند است که به منظور ترمیم یا ارتقای کارکرد­های شناختی احرا می­شوند. از آنجا که مهارت­ های شناختی پیش بینی­ کننده اصلی توانایی ریاضی در نظر گرفته شده است و نارسایی در این مهارت ها با اختلال ریاضی ارتباط دارد، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی توانبخشی شناختی در بهبود عملکرد حافظه فعال، پردازش دیداری، و درک فضایی کودکان با اختلال یادگیری ریاضی انجام شد. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات از نوع شبه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه گواه بود. از جامعۀ آماری دانش ­آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی شهر تهران، 30 نفر گروه نمونه با روش نمونه­ گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایدهی شدند. به منظور تشخیص اختلال ریاضی از آزمون تشخیصی کی- مت (کانلی، 1988) استفاده شد. گروه آزمایش طی 8 جلسه 50 تا 60 دقیقه ­ای به مدت چهار هفته در برنامه مداخله ­ای با وسیله محقق­ساخته به نام مروا شرکت کردند، ولی گروه گواه هیچ مداخله­ ای را دریافت نکردند. عملکرد کودکان در پیش و پس از ارائه­ مداخله، به وسیله مجموعه ­ آزمون وکسلر چهار کودکان (وکسلر، 2003) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده­ها با روش تحلیل کوواریانس در محیط نرم ­افزار spss 22 تحلیل شدند. یافته ­ها: یافته­ ها نشان داد که بین گروه­ آزمایش و گواه تفاوت معنا­داری در عملکرد حافظه فعال، پردازش دیداری، و ادراک روابط فضایی وجود دارد (0/001 > P). نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج می­توان نتیجه گرفت که برنامه توانبخشی شناختی با تأثیر بر حافظه فعال، پردازش دیداری و درک فضایی توانسته است باعث بهبود در عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی شود.
پژوهشگران	مروارید سفری وصال (نفر اول)، محمدعلی نظری (نفر دوم)، حسن بافنده قراملکی (نفر سوم)