عنوان
|
مطالعه ی تأثیر جت پلاسمای فشار اتمسفری بر بلور کلوئیدی دو بعدی متشکل از میکروکرات تک پخشی پلی متیل متاکریلات
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
میکرو کرات پلی متیل متا کریلات، لایه نشانی در سطح مشترک هوا-مایع، بلورهای کلوئیدی دو بعدی، جت پلاسمای فشار اتمسفری
|
چکیده
|
در این مقاله، بلور های کلوئیدی دو بعدی متشکل از میکرو کرات تک پخشی پلی متیل متاکریلات (PMMA) با قطر420 نانومتر بر روی زیر لایه ی شیشه ای رشد داده می شود. برای این کار از روش لانگمویر-بلاجت که روشی مبتنی بر تشکیل تک لایه های پلیمری در سطح مشترک هوا-مایع است، استفاده می شود. ابتدا، مقدار مشخصی از محلول کلوئیدی به سطح مشترک هوا-مایع تزریق شده و سپس با استفاده از دیواره های متحرک دستگاه لانگمویر- بلاجت، تک لایه ی تشکیل یافته در سطح، فشرده و یکپارچه می شود. در ادامه، یک زیر لایه ی شیشه ای با سرعت کنترل شده از مایع خارج شده و بلور کلوئیدی به سطح آن انتقال می یابد. در گام بعدی بلور کلوئیدی دو بعدی بر روی زیر لایه، به مدت 2 دقیقه، در فاصلۀ 1 سانتی متری از خروجی جت پلاسمای فشار اتمسفری آرگون قرار داده می شود. مقایسه ی طیف مرئی-فرابنفش، تصاویر میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ نیروی اتمی بلورهای کلوئیدی دو بعدی قبل و بعد از تابش پلاسما، نشان می دهد که قطر میکروکرات پلیمری کاهش یافته است.
|
پژوهشگران
|
امل غافلی (نفر اول)، محسن محمدنژاد (نفر دوم)، فرزانه بیات (نفر سوم)
|