عنوان
|
محرمیت مرد مومن برای زن مومندر حدیث"فَاِنَّ المومِنَ مَحرَم المومنهِ
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
مَحرَمیت، مَحرَمیت اجتماعی، اولیاء بودن مردان و زنان
|
چکیده
|
در برخی روایات آمده است که مرد مؤمن، مَحرَم زن مؤمن است. ( فَاِنَّ المُومِنَ مَحرَمُ المُومِنَهِ) ظاهرِ این روایت، همه مردان و زنان مؤمن را مَحرم یکدیگر دانسته است؛ و حال آنکه این امر، مخالف آیات و روایاتی است که حدود مَحارم را مشخص نموده اند؛ از همین رو، مسئله اصلی این مقاله، بررسی مفهوم مَحرمیت در این روایت است که با روش توصیفی- تحلیلی به آن پرداخته می شود و به این نتیجه می رسیم که در این روایت، مَحرَم در کنار اولیاء در آیه 71 سوره توبه قرار گرفته است و با توجه به معنای یاری کردن که برای اولیاء ذکر شده است، می توان گفت که منظور امام صادق(ع) از مَحرم در این حدیث، مَحرَمیّت اجتماعی است که می توان با اعتماد، از مردان مؤمن کمک گرفت. از همین رو، امام صادق(ع) با استناد به آیه 71 توبه می فرمایند که می توان به زنانی که نامحرم هستند؛ ولی نسبت به آن ها شناخت وجود دارد، در مسیر حج کمک کرد، و این از طریق سیاق روایت و همچنین سیاق آیه و همچنین استناد امام به آیه برای تبیین روایت، قابل دسترسی است. هدف در این روایات، تأمین امنیت زن در سفر حج است و اگر زن، خودش چنین امنیتی دارد، بدون نیاز به حضور مَحارم می تواند به حج برود؛ ولی اگر احتمال عدم چنین امنیتی است، می تواند با دیگر مردان مسلمان و عادل که مورد اطمینان او است، به حج برود. البته این امر در صورتی است که یا محارمی نداشته باشد و یا محارمش با او به حجّ نروند.
|
پژوهشگران
|
محمد قاسمی شوب (نفر اول)، سمیه آزاددل (نفر دوم)، صمد عبداللهی عابد (نفر سوم)
|