عنوان
|
تاثیر 12 هفته تمرینات ترکیبی حین دیالیزی به همراه مکمل دهی کورکومین برغلظت سرمی اسکلروستین و پروتئینMGP در بیماران همودیالیزی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
تمرینات ترکیبی، کورکومین، اسکلروستین، پروتئینMGP، بیماران همودیالیزی
|
چکیده
|
بیماری مزمن کلیه (CKD) از دست دادن پیشرونده در عملکرد کلیه بوده و یک سندرم بالینی غیر قابل برگشت است به عبارتی این بیماری ناتوانی کلیه در فیلتر کردن مواد زائد و حذف مایعات اضافی از بدن تعریف می شود(1). کلیه یک تنظیم کننده مهم هموستاز از طریق فیلتراسیون، جذب مجدد، ترشح، سنتز و تخریب متابولیت ها در مسیر های مختلف است(2). کاهش در عملکرد کلیوی بیماران کلیوی معمولا به عنوان، نرخ تخمینی فیلتراسیون گلومرولی (eGFR) کمتر از 60 میلی لیتر در دقیقه در73/1 متر مربع یا نشانگر های آسیب کلیوی، مانند آلبومینوری، هماچوری، یا ناهنجاری هایی که از طریق آزمایش یا تصویر برداری آزمایشگاهی شناسایی شده و حداقل به مدت 3 ماه وجود داشته باشد تعریف می شود(3). وجود CKD همراه با بیماری های قلبی عروقی، دیابت نوع2، فشار خون بالا و عفونت با ویروس نقص ایمنی انسان، مارلایا و covid-19 باعث افزایش مرگ ومیر می شود و در نتیجه به طور غیر مستقیم بر مرگ و میر ناشی از بیماری مزمن کلیوی می افزاید(4, 5). چهار عامل خطر اصلی برای CKD عبارتند از 1) عوامل آسیب زا، از جمله سابقه خانوادگی بیماری مزمن کلیه، وزن کم هنگام تولد، کاهش توده کلیه، سن بالاتر، منشاء قومی(سیاه پوست و رنگین پوست)، و درآمد کم یا عدم آگاهی. 2) عوامل شروع، از جمله فشار خون بالا، دیابت، عفونت سیتمیک، سمیت دارویی، بیماری های خود ایمنی، عفونت های دستگاه ادراری، سنگ های ادراری و انسداد دستگاه های ادراری تحتانی. 3) عوامل پیشرفت، از جمله سیگار کشیدن، افزایش سطح پروتئینور، فشار خون بالا و کنترل ضعیف قند خون در دیابت. 4) عوامل مرحله پایانی، از جمله ارجاع دیر هنگام، دوز پایین تر دیالیز، دسترسی موقت عروقی، کم خونی و سطح آلبومین سرم پایین است(6)
|
پژوهشگران
|
رقیه جباری (دانشجو)، رقیه فخرپور (استاد راهنما)، حمید طیبی خسروشاهی (استاد مشاور)
|