|
عنوان
|
بررسی اثر دوازده هفته تمرین ترکیبی به همراه تحریک الکتریکی عملکردی براضطراب اجتماعی زنان سالمند
مبتلا به استئوپنی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
کلمات کلیدی: ورزش هوازی، ورزش مقاومتی،تحریک الکتریکی،اضطراب اجتماعی
|
|
چکیده
|
ائسگی و به طبع آن استئوپنی با مشکلات جسمی و روانی مختلفی همراه است. توجه به مسائل مربوط به سلامت زنان سالمند
و توسعه راهبردهای پیشگیری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تمرین ترکیبی به همراه تحریک الکتریکی
عملکردی بر سطح اضطراب اجتماعی زنان سالمند مبتلا به استئوپنی انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی 85نفر، با میانگین
سنی 61/25±8/1سال انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تمرین، تمرین+ تحریک الکتریکی و گروه کنترل تقسیم شدند.
مداخله برنامه تمرینی شامل 12هفته و به مدت 02دقیقه تمرینات مقاومتی (با کش تراباند و وزن بدنی با 12-8تکرار، یک تا
سه ست و شدت متوسط 18-12مقیاس بورگ) و هوازی به صورت ایروبیک و استپ با شدت ٪82تا ٪32ضربان قلب ذخیره
( ،)HRRو تحریک الکتریکی عملکردی با دستگاه ) STIMULATOR 620 P (NOVINاز نوع ( 12،)Fesجلسه، به مدت 15دقیقه،
با فرکانس 85هرتز، پالس 322میکرو ثانیه، به ناحیه پارا اسپاینال اعمال شد. اضطراب اجتماعی با استفاده از پرسشنامه اضطراب
اجتماعی کانور( )SPINمورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون انووا و تعقیبی توکی ( در
سطح معنا داری )P<2/25انجام شد. طبق نتایج حاصل اضطراب اجتماعی و مولفه های ترس، اجتناب، ناراحتی به طور معناداری
در گروه تمرین+ تحریک الکتریکی و همچنین گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت( .)p>2/25تفاوت معنادرای
بین گروه تمرین و تمرین+ تحریک الکتریکی یافت نشد( .)p<2/25در کل می توان گفت به کارگیری تمرینات ورزشی ترکیبی
به همراه یا بدون تحریک الکتریکی، می تواند در بهبود اضطراب اجتماعی زنان سالمند مبتلا به استئوپنی مفید باشد و تحریک
الکتریکی اثر هم افزایی در بهبود اضطراب زنان مسن نداشت.
|
|
پژوهشگران
|
آتنا عطاران میاندوآب (نفر اول)، اعظم زرنشان (نفر دوم)، عزیزه فرشباف خلیلی (نفر سوم)
|