|
عنوان
|
عنصر پیرنگ در ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی و وامق و عذرای نامی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
پیرنگ ویس و رامین وامق و عذرای کشمکش
|
|
چکیده
|
منظومه های غنایی گذشته از ظرفیت های ادبی و زبانی، از نظر ساختار داستانی نیز قابل تحقیق و بررسی هستند. در این پژوهش عنصر پیرنگ به عنوان یکی از اساسی ترین عناصر داستانی که سایر عناصر به وسیله آن نظام می یابند، در دو منظومه ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی و وامق و عذرای نامی اصفهانی تحلیل و بررسی می شود. علت انتخاب این دو اثر یکی وجود بن مایه های مشترک آنها بود و دیگر اینکه ویس و رامین یکی از اولین منظومه های غنایی ادب فارسی است و وامق و عذرای نامی در واپسین دوره های ادب کلاسیک فارسی منظوم شده است. بررسی پیرنگ در در آثار مذکور می تواند سیر تحول توجه به عناصر داستانی در منظومه های غنایی را نشان دهد. همچنین این پژوهش نشان خواهد داد که این دو منظومه از لحاظ ساختار پیرنگ چه تفاوتها و شباهتهایی دارند و ساختار نظام مند پیرنگ چه تأثیری در اعتلای یک اثر دارد. شروع اکثر حوادث این دو منظومه شبیه به هم است، وصف شخصیتها، فضا و رخداد آغازگر حوادث است. کشمکش ها نیز به دلیل غنایی بودن آثار، اغلب عاطفی هستند و آنجا که کشمکش های فیزیکی رخ می دهد، عناصر حماسی غالب می شود. اما اثر گرگانی با اینکه از اولین منظومه های داستانی در ادب فارسی است و حوادث فراوانی در آن به وقوع پیوسته، پیوند منطقی در بین آنها کمتر دچار گسست شده است و برخلاف اثر نامی هیچ حادثه باور ناپذیری در آن، اتفاق نیفتاده که سبب سستی پیرنگ داستان شود.
|
|
پژوهشگران
|
محمد پاشائی مهترلو (نفر اول)، رشید اسدی (نفر دوم)
|