مشخصات پژوهش

عنوان	برآورد آستانه پایین دمایی و نیاز گرمایی نشو و نمای کنه تارتن دو نقطه ای Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae) با استفاد ه از مدل های خطی "روز-درجه" و "ایکموتو و تاکایی" در شرایط آزمایشگاهی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	پیش آگاهی، دمای صفر رشدی، کنه تار عنکبوتی، مدل خطی
چکیده	آستانه پایین دمای نشو و نما و نیاز گرمایی مراحل مختلف فنولوژیک آفات، مهم ترین اطلاعاتی است که برای تهیه مدل پیش آگاهی آفات به منظور پیش بینی زمان ظهور هر یک از مراحل فنولوژیک آن در طبیعت مورد نیاز است. در همین راستا، در پژوهش حاضر آستانه پایین دمایی و نیاز گرمایی نشو و نمای کنه تارتن دو نقطه ای Tetranychus urticae Koch, (Acari: Tetranychidae) با استفاده از دو مدل خطی "روز-درجه" و "ایکموتو و تاکایی" در آزمایشگاه برآورد شد. طول دوره رشد و نمو مراحل نابالغ کنه تارتن دو نقطه ای در چهار دمای 15، 20، 25 و 30 درجه سلسیوس روی چهار میزبان لوبیا، رز، بادام و توت، دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی و رطوبت نسبی 5 ± 60 درصد تعیین شد. تجزیه رگرسیون خطی در سطح اطمینان 99 درصد (01/0> P) وجود ارتباط معنی دار خطی بین متغیرها را در دامنه دمایی مورد بررسی برای هر دو مدل تایید کرد. بر اساس شاخص های آماری، از بین دو مدل مورد بررسی، برای مرحله تخم روی میزبان های بادام، توت و لوبیا، مدل ایکموتو و تاکائی و روی رز، مدل خطی و برای کل مراحل نابالغ به غیر از لوبیا (که مدل ایکوتو و تاکایی برازش بهتری نشان داد)، روی بقیه گیاهان مورد بررسی، مدل خطی، نیاز گرمایی و آستانه پایین دمای نشو و نمای کنه تارتن دو نقطه ای را با دقت بالاتری برآورد نمود. بر اساس تخمین مدل های مورد بررسی، آستانه پایین دمای نشو نمای مرحله رشدی تخم کنه تارتن دو نقطه ای روی لوبیا، رز، بادام و توت، 11/0 ± 02/10، 5/1 ± 71/10، 2/0 ± 62/10 و 21/0 ± 10/10 درجه سلسیوس و برای کل مراحل نابالغ به ترتیب، 17/0 ± 11/10، 42/0 ± 07/7، 25/0 ± 51/8 و 17/0 ± 80/7 درجه سلسیوس بود. نیاز گرمایی مرحله رشدی تخم به ترتیب، 57/0 ± 42/40، 24/5 ± 23/84، 97/0 ± 82/36 و 3/1 ± 08/49 روز-درجه و برای کل مراحل نابالغ به ترتیب، 31/2 ± 5/112، 4/4 ± 63/159، 42/2 ± 79/134 و 85/1 ± 53/156 روز-درجه به دست آمد. بر اساس نتایج می توان گفت مدل خطی برای پارامترها در دامنه دمایی مورد بررسی برازش بهتری نشان داد.
پژوهشگران	ناهید واعظ (نفر اول)، زهرا محمدی خانمیری (نفر دوم)، شهزاد ایرانی پور (نفر سوم)