عنوان
|
توصیف و تحلیل جریان شعر دیگربا تأکید بر اشعار بیژن الهی، بهرام اردبیلی و هوشنگ چالنگی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
شعر دیگر، بیژن الهی، بهرام اردبیلی، هوشنگ چالنگی.
|
چکیده
|
در دههی چهل بعد از موج نو احمدرضا احمدی جریان شعریی به نام شعر دیگر شکل گرفت که شاعران آن تمایل
وافری به نوگرایی، عرفان، هنجارگریزی، تعهدگریزی، گریز از سنتهای ادبی، طبیعتگرایی، سمبولیسم و نوع نگاه
انفسی داشتند که آنها را در یک مبانی فکری و رتوریک مشترک گروه می کرد. بیژن الهی، بهرام اردبیلی، هوشنگ
چالنگی، حمید عرفان و هوشنگ بادیهنشین از مهمترین شاعران این گروه بودند. نگارندگان در این پژوهش برآنند
تا با روش توصیفی- تحلیلی مؤلفههای شعر دیگر را تحلیل کنند و هر کدام از این مؤلفهها را در شعر بیژن الهی،
بهرام اردبیلی و هوشنگ چالنگی نشان دهند. با توجه به اینکه هر کدام از شاعران دیگر نسبت به هم شگردها و
شیوههای متفاوتی را به کار بستهاند، نگارندگان با شیوهی توصیفی تحلیلی و با به کارگیری منابع کتابخانهای بررسی
مؤلفههای شعر دیگر را در شعر سه شاعر لازم و ضروری دانستهاند که بتوان آنچه بنا بر بسامد در کارهای شاعران
این گروه وجود دارد، مورد بررسی و تحلیل قرار دهند. از نتایج این پژوهش میتوان به این مسائل اشاره کرد که
نخستین گروهی که شعر سپید فارسی را سمت و سویی عرفانی میبخشد، شعر دیگر است، از سویی دیگر تمایل به
هنجارگریزی در سطح زبان در شعر شاعران این گروه بیش از دیگران نمود دارد. تمایل به سمبولیسم اجتماعی و
آمیخته کردن آن با عرفان از دیگر شگردهای شعری این گروه از شاعران است.
|
پژوهشگران
|
هادی طیطه (نفر اول)، ویدا دستمالچی (نفر دوم)
|