|
عنوان
|
تدریس بازی محور در یادگیری کودکان دارای اختلال یادگیری (7 تا 10 سال)
رویکردی نظری و کاربردی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تدریس بازیمحور، اختالل یادگیری
|
|
چکیده
|
کودکی از مهمترین مراحل زندگی است که در آن شخصیت فرد پایه گذاری شده و شکل می گیرد.اغلب اختالالت و ناسازگاری های
رفتاری پس از دوران کودکی ناشی از کمبود توجه به دوران حساس کودکی و عدم هدایت صحیح در روند رشد و تکامل است.این بی
توجهی منجر به عدم سازش انطباق با محیط و بروز انحرافات گوناگون در ابعاد مختلف برای کودک می باشد.پژوهش حاضر به بررسی
نقش تدریس بازیمحور در بهبود فرآیند یاددهی کودکان دارای اختالل یادگیری در گروه سنی 7 تا 10 سال پرداخته است. هدف اصلی
از این پژوهش، شناسایی تأثیر روشهای بازیمحور بر افزایش انگیزه، بهبود مهارتهای اجتماعی، تقویت توانمندیهای حرکتی و تسهیل
درک مفاهیم درسی در این کودکان میباشد. برای دستیابی به اهداف، از رویکرد پژوهش میدانی با استفاده از روشهای کیفی و کمی
بهره گرفته شده است. دادهها از طریق مشاهده مشارکتی، مصاحبههای نیمهساختاریافته با معلمان و والدین، و بررسی اسناد آموزشی
گردآوری شدند. مدل تحلیل دادهها مبتنی بر تحلیل محتوا و استفاده از نرمافزارهای آماری برای بررسی نتایج کمی است. یافتههای
پژوهش نشان میدهد که استفاده از تدریس بازیمحور با بکارگیری فعالیتهای چندحسی، تعاملی و مبتنی بر فناوری، بهطور معنیداری
موجب افزایش انگیزه، بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش استرس در کودکان دارای اختالل یادگیری میشود.
|
|
پژوهشگران
|
عیسی برقی (نفر اول)، زهرا غلامی تازه کند (نفر دوم)
|