عنوان
|
مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی بر تاب آوری زنان مطلقه مراجعه کننده به بهزیستی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، طرحواره درمانی ، تاب آو ری، زنان مطلقه
بهزیستی
|
چکیده
|
طلاق یکی از تجارب تن شزای خانواده است که م یتواند منجر به تا بآوری پایین در بین زوجین شود. هدف این پژوهش،
مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پ ذیرش و تعهد و طرحواره درمانی بر تابآوری زنان مطلقه مراجع هکننده به بهزیستی بود.
روش این پژوهش نیمهتجربی با طرح پی شآزمون-پ سآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه زنان مراجعهکننده به
1401 تشکیل م یدهد که از این بین تعداد 60 نفر به روش نمون هگیر ی - بهزیستی شهر تبریز در شش ماهه دوم سال 1402
تصادفی و در دو گروه آزما یش و یک گروه کنترل )در هر گروه 20 نفر( گمارش تصادفی شد. پی شآزمون و پ سآزمون بعد از
مداخلات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی اجرا گردید. بر ای جمع آو ری داد هها از پرسشنام ه تابآو ری کانر
و دیویدسون ) 2003 ( و برای تحلیل فرضیهها نیز از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که هر
با توجه به نتایج پژوهش حاضر بین میزان اثربخشی درمان .)p>0/ دو مداخله بر ر وی متغیر تا بآوری اثربخشی داشتند ) 05
مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی در متغیر وابسته تفاوت وجود داشت که میزان اثربخشی درمان مبتنی بر پذیر ش
و تعهد بیشتر از طرحواره درمانی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش تابآور ی
و بهبود وضعیت زنان مطلقه تاثیر دارد.
|
پژوهشگران
|
سجاد علمردانی صومعه (نفر اول)، معصومه آزموده (نفر دوم)، رضا عبدی (نفر سوم)، داوود حسینی نسب (نفر چهارم)
|