|
عنوان
|
ساختار و بافتار قرآنی در اشعار ابن هانی البیری
(مطالعه موردی تناص قرآنی)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
قرآن، بینامتنیت، ابن هانی، اندلس.
|
|
چکیده
|
ابن هانی شاعر طبقه اول اندلس، را باید شاعر سیاسی- مذهبی دانست که شعر و شاعری تنها برای او یک ابزار هست تا هدف؛ ابزاری که به وسیله آن از دین و ممدوحان خویش دفاع می کند. ابن هانی برای این امر از لفظ و معنای آیات قرآن، در کنار داستان های قرآنی استفاده می کند. و شخصیتهای دینی چون پیامبران را مشبه بهْ برای ممدوح خود یعنی معزّ قرار می دهد. و ابزار اصلی او در ایجاد این مشابهت آیات قرآنی است. گاهی معزّ را چون حضرت سلیمان می داند و باردیگر فضای زمان معزّ را چون فضایی زمان رسول خدا(ص) به تصویر می کشد. البته در دیوان این شاعر ابیاتی نیز وجود دارد که اقتباسهای قرآنی در آن برای توصیف حالات شخصی خود شاعر هست. همانند اقتباس بخشی از سوره یوسف.
پژوهش حاضر، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، سعی در تبیین کارکردهای مختلف قرآن و بُعد معنایی آن در اشعار ابن هانی دارد.
|
|
پژوهشگران
|
علی صیادانی (نفر اول)، بهنام فارسی (نفر دوم)، جعفر بهلولی (نفر سوم)
|