عنوان
|
سیمای پیامبر در اشعار عبدالرزاق اصفهانی و احمد شوقی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
نبی اکرم(ص)، مدیحه، احمد شوقی، عبدالرزاق اصفهان، نهج البرده.
|
چکیده
|
مدیحه های نبوی فنّی از فنون شعری ، تعبیری از عواطف دینی و بابی از باب های بالای ادب است ، زیرا از دلهایی صادر شده که از عشق راستین و اخلاص پایدار لبریز است از مدایح نبوی در ادبیات عربی می توان به نهج البرده احمد شوقی اشاره کرد که شاعر آن را در معارضه با برده بوصیری سروده است و در زبان فارسی نیز می توان به ترکیب بند مشهور عبد الرزاق اصفهانی اشاره کرد. با بررسی تطبیقی این دو مدیحه عربی و فارسی به روش توصیفی تحلیلی جهت آشنایی بیشتر با پیامبر اسلام و چگونگی ترسیم شخصیت آن بزرگوار به این نتیجه رسیدیم که دوشاعر در محورهای گوناگونی مانند : معراج، میلاد، مدح خاندان، توصیف کرامات، و... به صورت مشترک با الفاظی گوناگون پیامبر را مدح گفته اند ولی با این همه تفاوت-هایی در شیوه پرداخت، ساختار شعری، استفاده از تلمیحات، بگارگیری اسلوب ندا و... در اشعار این دو شاعر مشاهده می شود.
|
پژوهشگران
|
مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)، سعید احمدی قره قشلاقی (نفر دوم)
|