|
چکیده
|
مقدمه: ارزیابی کمیت و کیفیت تولیدات علمی دانشگاه ها در پایگاه استنادی گوگل اسکالر می تواند به عنوان معیاری مناسب در سنجش ارتقاء علمی دانشگاه ها مطرح باشد. این مطالعه قصد دارد وضعیت دانشگاه های علوم پزشکی تیپ یک را با استفاده از شاخص هایی چون تعداد مقالات، تعداد استناد، متوسط استناد، متوسط نویسندگان مقاله، شاخص هرش، جی و hi, norm در پایگاه استنادی گوگل اسکالر موردبررسی قرار دهد. روش کار: این پژوهش کاربردی با رویکرد کمی و با استفاده از شاخص های علم سنجی انجام شد. جامعه آماری نه دانشگاه تیپ یک علوم پزشکی بود. گردآوری داده ها در تاریخ 29 اوت 2016 انجام شد. به منظور گردآوری داده ها از نرم افزار publish perish(POP) استفاده شد. در تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی و درصد) استفاده شد. یافته ها : نرم افزار بیش ترین مقاله را برای دانشگاه های علوم پزشکی تهران، اصفهان و مشهد و کمترین برای علوم پزشکی اهواز استخراج کرد. تعداد استنادهای دریافتی مقالات متفاوت بود و بخشی از مقالات هیچ استنادی دریافت نکرده اند. به عنوان مثال از 1000 مقاله علوم پزشکی تهران، فقط 347 مقاله استناد دریافت کرد. مقالات منتشرشده توسط دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شیراز و تبریز به ترتیب 7/34، 66/34 و 64/30 درصد بیش ترین استناد را دریافت کردند. متوسط استناد به ازای هر مقاله برای دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شیراز و تبریز به ترتیب 27/1، 22/1 و 07/1 و بالاتر از دیگر دانشگاه ها بود. دانشگاه های علوم پزشکی ایران و اصفهان کمترین متوسط استناد به ازای هر مقاله را داشتند. متوسط نویسندگان هر مقاله در علوم پزشکی ایران با میانگین 77/3 بیش ترین و علوم پزشکی کرمان با میانگین 66/2 کمترین بود. بالاترین شاخص هرش (14) مربوط به علوم پزشکی تهران و کمترین (5) مربوط به اهواز بود. بالاترین شاخص جی (18) مربوط به علوم پزشکی تهران و مشهد و کمترین (7) مربوط به اهواز بود. دامنه شاخص Hi, norm (مقالاتی با حداقل ده بار استناد) برای دانشگاه های موردمطالعه بین شش تا سه بود. بحث و نتیجه گیری: مقالات کیفی در عرض یک سال هم می توانند استناد قابل توجهی دریافت نمایند. همچنین تعداد کمی از مقالات بیش ترین استناد را دریافت کردند و تعداد زیادی از مقالات هیچ و یا استناد کمی دریافت کردند؛ که این با قانون لوتکا هماهنگ است.
|