مشخصات پژوهش

عنوان	تفاوت های جنسیتی دانشجویان علوم پزشکی تبریز از نظر میزان اهمال کاری و سبک های کمک خواهی تحصیلی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	اهمال کاری تحصیلی، تفاوت های جنسیتی، سبک های کمک خواهی
چکیده	اهمال کاری یکی از عوامل موثر بر کاهش عملکرد تحصیلی دانشجویان می باشد. البته دانشجویان برای غلبه بر مشکلات تحصیلی به سبک یکسانی از کمک نمی گیرند. میزان اهمال کاری و سبک های کمک خواهی ممکن است در دانشجویان دختر و پسر متفاوت باشد که این به نوبه خود در عملکرد تحصیلی آنان موثر می باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه تفاوت دانشجویان علوم پزشکی از لحاظ متغیرهای اهمال کاری و سبک های کمک خواهی تحصیلی می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی بود. نمونه پژوهش شامل392 دانشجو( 234دختر و 158پسر ) بودند که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای، از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انتخاب شدند. پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی و سبک های کمک خواهی تحصیلی توسط آزمودنی ها تکمیل شد. روایی و پایایی پرسشنامه ها احراز شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS22 استفاده شد. نتایج آزمون MANOVA نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر از لحاظ مولفه های اهمال کاری تحصیلی و سبک های کمک خواهی تحصیلی تفاوت وجود دارد. میانگین نمرات دانشجویان دختر در مولفه های آمادگی برای امتحان و تهیه گزارش نیمسالی بیشتر از دانشجویان پسر بود. دانشجویان دختر در مولفه گزارش نیمسالی دارای میانگین بالاتر (482/14=M ) از دانشجویان پسر می باشند. هم چنین دانشجویان دختر در مقایسه با دانشجویان پسر بیشتر از سبک مستقلانه(294/16=M ) و دانشجویان پسر بیشتر از سبک اجتنابی کمک خواهی(196/9=M ) استفاده می کنند. به طور کلی می توان گفت که بالا یا پایین بودن مولفه های اهمال کاری و سبک های متفاوت کمک خواهی در دانشجویان بستگی به ویژگی هایی چون نگرش، نحوه یا بینش والدین نسبت به فرزندان، شیوه های فرزندپروری باشد. این پژوهش دارای تلویحاتی برای اساتید، مشاورین و روان شناسان مراکز مشاوره دانشجویی می باشد که می توانند از نتایج آن برای بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان استفاده نمایند.
پژوهشگران	رامین حبیبی (نفر اول)