عنوان
|
مقایسه نیمرخ هوشی و مهارت اجتماعی در دانش آموزان دارای اختلال ریاضی و دانش آموزان عادی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
ناتوانی یادگیری ریاضی، نیمرخ هوشی، مهارت اجتماعی، هوش کلامی، هوش غیرکلامی.
|
چکیده
|
هدف: پژوهش حاضر بهمنظور مقایسۀ نیمرخ هوشی و مهارتهای اجتماعی در دانشآموزان دارای اختلال ریاضی و دانشآموزان عادی صورت گرفت.
روش بررسی: این پژوهش از نوع علّی‑مقایسهای بود. جامعۀ آماری را کلیۀ دانشآموزان دارای اختلال ریاضی و دانشآموزان عادی شهر اهر تشکیل میداد. نمونۀ این پژوهش
شامل 49 دانشآموز دارای اختلال ریاضی و همچنین 50 دانشآموز عادی بود. دانشآموزان دارای اختلال به روش نمونهگیری غیرتصادفی در دسترس و دانشآموزان عادی از
میان دانشآموزان مدارس عادی، به عنوان گروه مقایسه و به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و موردمقایسه قرار گرفتند. برای جمعآوری اطلاعات از
T مقیاس هوش تجدیدنظرشدۀ وکسلر کودکان و پرسشنامۀ مهارتهای اجتماعی ماتسون استفاده شد. دادههای پژوهش با آزمون برای دو گروه مستقل و تحلیل واریانس
چندمتغیری، تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: بین هوش کلّی دانشآموزان دارای اختلال ریاضی و دانشآموزان عادی تفاوت معنیداری وجود نداشت. بین نیمرخ هوش غیرکلامی دانشآموزان دارای اختلال ریاضی
و دانشآموزان عادی تفاوت معنیدار وجود داشت و با بررسی میانگین نمرات ترازشدۀ دو گروه در خُردهآزمونهای هوش غیرکلامی، تفاوت معنیدار در تمام مؤلفههای هوش
بین هوش کلامی دو گروه تفاوتی نبود. بین دانشآموزان دارای اختلال ریاضی و دانشآموزان عادی در مهارت اجتماعی کل، تفاوت معنیدار .(p< عملی مشاهده شد ( 0٫001
p< مشاهده شد و با بررسی میانگین تمام مؤلفههای مهارت اجتماعی، به غیر از مؤلفۀ خودبرتربینی تفاوت معنیدار مشاهده شد ( 0٫001 .(
نتیجهگیری: یافتههای حاصل از این پژوهش، ضمن اینکه بر ضعف مهارتهای اجتماعی افراد دارای اختلال ریاضی در بیشتر مؤلفههای مهارتهای اجتماعی تأکید میکند،
بر لزوم توجه و پرورش مهارت اجتماعی در برنامۀ آموزشی و توانبخشی برای این گروه از دانشآموزان صحه میگذارد.
|
پژوهشگران
|
مینا دانش (نفر اول)، رضا عبدی (نفر دوم)
|