عنوان
|
بررسی تأثیر جایگزینی پودر دیاتومیت به جای دوده سیلیسی بر روی مقاومت های فشاری و کششی بتن پودری واکنش زا با درصدهای مختلف جایگزینی در دو دمای عمل آوری
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
بتن پودری واکنش زا ، عمل آوری ، پودر دیاتومیت ، مقاومت فشاری ، روانی ، مقاومت کششی
|
چکیده
|
بتن پودری واکنش پذیر (Reactive Powder Concrete) یا RPC نوعی بتن فوق توانمند با ویژگی های فیزیکی و مکانیکی برتر است که در سال 1994 در فرانسه به ثبت رسید. این بتن با بهره گیری از سیمان با عیار بالا، مصالح پودری بسیار ریزدانه، مقادیر کم نسبت آب به سیمان و استفاده از فوق روان کننده ها از مقاومت فشاری و تراکم حجمی بالا و نفوذ پذیری بسیار کم، دوام و مقاومت سایشی و خوردگی بسیار بالایی برخواردار است. مقدار بالای سیمان و میکروسیلیس مصرفی در این بتن نه تنها هزینه تولید را افزایش می دهد، بلکه گرمای هیدراسیون را نیز بالا می برد. از طرفی تولید سیمان می تواند آثار مخربی روی محیط زیست داشته باشد. در این پروژه مشخص گردید که در بتن پودری واکنش پذیر با جایگزینی 25 درصد دوده سیلیسی توسط پودر دیاتومیت، افزایش مقاومت فشاری در سنین مختلف نمونه ها در حدود 20 الی 29 درصد بوده است. در تحقیق حاضر بعد از به دست آوردن طرح اختلاط بهینه در آزمایشگاه بتن دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، برای بررسی جایگزینی دوده سیلیسی با پودر دیاتومیت استخراج شده از معدن دیاتومیت ممقان به عنوان یک ماده پوزولانی طبیعی، با هدف کاهش قیمت تولید بتن پودری، شش طرح اختلاط حاوی صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد پودر دیاتومیت و طرح آخر مجددا با افزایش 14 درصدی آب به دلیل اصلاح روانی و قطر پخش شدگی میز جریان درنظر گرفته شد. نمونه های ساخته شده در حمام آب با دمای 25 و 50 درجه سلسیوس در سنین 7، 28 و 90 روزه عمل آوری شده و تحت آزمایش فشاری و کششی و درصد جذب آب 28 روزه و جذب آب حین عمل آوری و میز جریان قرار گرفتند. نتایج نشانگر این نکته است که بیشترین مقاومت فشاری برای بتنی با 25% پودر دیاتومیت حاصل می شود که مقاومت فشاری 90 روزه آن 2/87 مگاپاسکال می باشد. نتایج آزمایشات به وضوح نشان داد که پودر دیاتومیت می تواند به عنوان جایگزین دوده سیلیسی در ساخت بتن پودری مورد استفاده قرار گیرد و همچنین نتایج حاکی از آن بود که دمای محیطی عمل آوری تأثیرات قابل توجهی بر مقاومت اولیه بتن پودری واکنش زا دارد، به طوری که با افزایش دما مقاومت فشاری و کششی و جذب آب نیز بیشتر می شود.
|
پژوهشگران
|
جاوید چاخرلو (دانشجو)، بهمن شروانی تبار (استاد راهنما)، علی رضا انتظاری (استاد مشاور)
|