مشخصات پژوهش

عنوان	پاسخ آپلین و امتیاز کلی خطر متابولیک در زنان میان سال دارای سندرم متابولیک به تمرین هوازی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	تمرین هوازی؛ اپلین؛ مقاومت انسولین؛ نیمرخ چربی؛ سندرم متابولیک
چکیده	سابقه و هدف: آپلین در بیماری های متابولیک افزایش می یابد و سطوح آن می تواند به عنوان یک شاخص ویژه برای حساسیت انسولینی و همچنین علت شناسی آن به کار رود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح آپلین سرمی و شاخص های خطر متابولیک در زنان دارای سندرم متابولیک بود. مواد و روش­ها: 24 زن دارای سندرم متابولیک به طور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین هوازی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته با شدت 50-60 درصد ضربان قلب ذخیره به مدت 20-40 دقیقه به اجرای تمرینات هوازی پرداختند. قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری های ترکیب بدنی و خون گیری انجام شد. برای مقایسه درون گروهی میانگین­ها از آزمون t همبسته، برای مقایسه بین گروهی تغییرات نیز از آزمون t مستقل و برای بررسی همبستگی بین متغیرها از آزمون پیرسون استفاده شد. یافته ها: بین مقدار آپلین پایه کل آزمودنی ها در پیش آزمون و کلیه شاخص های خطر متابولیک همبستگی معنی داری مشاهده شد (05/0p<)، با این حال، پس از لحاظ کردن تأثیر نسبی حداکثر اکسیژن مصرفی و سن آزمودنی ها، هیچ یک از همبستگی ها به حد معنی دار آماری نرسیدند (05/0
پژوهشگران	کریم آزالی علمداری (نفر اول)، هادی روحانی (نفر دوم)