|
عنوان
|
بررسی تطبیقی قصیده «الدیک والثعلب» احمدشوقی و
داستان «روباه وخروس» مرزبان نامه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ادبیات عربی، ادبیات فارسی، روباه وخروس، مرزبان نامه، احمدشوقی.
|
|
چکیده
|
اگر طبق نظر برخی پژوهشگران، هند زادگاه استفاده از نماد حیوانات در داستان باشد مصر نیز باید محل تکامل چنین داستان هایی قلمداد شود. امروزه بکارگیری نماد حیوانات در داستان ها فابل نام گرفته است و شامل داستان های اخلاقی وسیاسی است که علاوه بر پیام ظاهری، پیامی نیز در باطن دارند که نویسنده یا شاعر بنا به دلایلی ازعنوان کردن آن در غیر قالب نماد معذور است. با توجه به مشترکات لفظی ومعنوی زبان عربی وفارسی،کاربردنماد حیوانات در داستان ها وقصاید این دو زبان، دارای وجوه اشتراکی است که از آنها می توان به کاربرد روباه به عنوان نماد مکر وحیله، وخروس به منزله نمادتجربه وکیاست بدون خدعه در فابل های زبان عربی وفارسی اشاره کرد. داستان«روباه خروس» مرزبان نامه به صورت نثر درزبان فارسی وقصیده «الدیک والثعلب» احمد شوقی به صورت نظم از این نوع می باشد. این مقاله برآن است با روش توصیفی وبررسی تطبیقی داستان «روباه وخروس» مرزبان نامه و قصیده «الدیک والثعلب» احمد شوقی، به تحلیل آن بپردازد. یافته های این پژوهش بیانگرآن است که انتقال مفاهیم اخلاقی مثل مکر وحیله در داستان«روباه وخروس» مرزبان نامه بدون هیچ گونه ابهام وپیچیدگی جهت انتقال مفاهیم اخلاقی درادبیات کودکان ونوجوانان به دلیل عدم رمزگویی درآن، مورد توجه قرارگرفته است، اما انتقال مفاهیم یاده شده در قصیده «الدیک والثعلب» احمدشوقی، برای کودکان ونوجوانان وحتی مخاطبین به معنی عام با موانع وابهاماتی همراه است.
|
|
پژوهشگران
|
مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)، موسی نژاد خلیلی (نفر دوم)
|