مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثر معنادرمانی بر نگرش به ازدواج دانشجویان و امید به زندگی آنان
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	امید به زندگی، معنادرمانی، نگرش به نحوه انتخاب همسر
چکیده	پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مبتنی بر نظریه معنادرمانی، بر نگرش نسبت به نحوه انتخاب همسر و امید به زندگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز انجام شد. جامعه آماری این تحقیق عبارت بود از کلیه دانشجویانی که در سال 1390 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز مشغول به تحصیل بودند. تحقیق حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی است. نمونه آماری تحقیق حاضر 80 نفر از دانشجویان مجرد دانشگاه جهت انتخاب نمونه از روش نمونهگیری غیرتصادفی و از نمونه داوطلبانه استفاده شد و جایگزینی آزمودنی ها در گروه های آزمایش و کنترل با توجه به نمرات آنها در پرسشنامه نگرش نسبت به نحوه انتخاب همسر لارسون صورت گرفته است. بدین صورت که از بین افراد نمونه با توجه به نمره آنها در پیش آزمون، از کسانی که بالاترین نمرات را داشتند 40 نفر ( 20 نفر پسر، 20 نفر دختر) به عنوان گروه آزمایش و 40 نفر دیگر ( 20 نفر پسر و 20 نفر دختر) که نمرات پایین تری داشتند در گروه کنترل جایگزین شدند. افراد گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش مبتنی بر معنادرمانی قرار گرفتند. قبل از شروع آموزش معنادرمانی و بعد از آن افراد مقیاس نگرش به نحوه انتخاب همسر و پرسشنامه امید به زندگی را تکمیل کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و تحلیل کواریانس استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که آموزش مبتنی بر نظریه معنادرمانی بر نگرش نسبت به نحوه انتخاب همسر و امید به زندگی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز مؤثر است.
پژوهشگران	غلامرضا گل محمدنژاد بهرامی (نفر اول)، فاطمه رنجبر (نفر دوم)، گلناز عدالت زاده (نفر سوم)