|
عنوان
|
مروری بر تولید تاکسول به روشهای بیوتکنولوژیک
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سرخدار، تاکسول، دستورزی ژنتیکی، فناوریهای زیستی
|
|
چکیده
|
تاکسول داروی ضد سرطانی بسیار مهمی است که برای اولین بار از گیاه سرخدار (Taxus spp.) به دست آمد. با این وجود،
تهیه دارو از طریق استخراج از منابع طبیعی دارای محدودیتهای بسیاری است و نمیتواند پاسخگوی نیاز کنونی بازار باشد. بنابراین
استفاده از روشهای تولیدی جایگزین ضروری به نظر میرسد. تولید تاکسول از طریق فناوریهای زیستی یکی از گزینه های اصلی
مورد استفاده است و دارای مزایایی از قبیل مستقل بودن تولید از شرایط جغرافیایی و محیطی، سرعت تولید بیشتر و سهولت استخراج
میباشد. مقاله حاضر مروری دارد بر تعدادی از مهمترین روشهای مورد استفاده در تولید بیوتکنولوژیک تاکسول. مطالب اصلی مقاله
در پنج بخش طبقهبندی شدهاند: ( 1) بیوسنتز تاکسول و ژنهای مربوط به آن، ( 2) فاکتورها و راهبردهای مؤثر بر تولید تاکسول از
( طریق کشتهای سلولی گیاهی سرخدار، ( 3) استراتژیهای مبتنی بر دستورزی ژنتیکی گیاه سرخدار به منظور تولید تاکسول، ( 4
استفاده از سیستمهای هترولوگ در تولید تاکسانها، و ( 5) اندوفیتهای مولد تاکسول و تحقیقات مربوط به آن. همچنین در مورد
وضعیت کنونی کاربرد فناوریهای زیستی و چشماندازهای آینده آن در تولید تاکسول توضیحاتی ارائه شده است.
|
|
پژوهشگران
|
محمد مجیدی (نفر اول)، علیرضا تاری نژاد (نفر دوم)
|