|
عنوان
|
بررسی روایت " توسل به حق سائلین" و نقد دیدگاه های البانی در آن
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
البانی، توسل به حق سائلین، عطیه عوفی، تدلیس، محمد بن سائب کلبی
|
|
چکیده
|
محمد ناصرالدین البانی یکی از محدثان تاثیرگذار «سلفی گری» است و تألیفات گسترده ای در رشته های مختلف نگارش کرده است که در ممالک اسلامی به کثرت، انتشار یافته اند. البانی در بخشی از کتاب «التوسل، انواعه و احکامه»، تحت عنوان «احادیث ضعیف در توسل» به روایت «توسل به حق سائلین» می پردازد. وی در این حدیث که به روشنی، بیانگر توسل به حقی است که سائلان بر خدا دارند، ایراد کرده و با تضعیف «عطیه عوفی»، حدیث را جعلی می داند. با مراجعه به کتب جرح و تعدیل، صداقت و عدالت عطیه عوفی فهمیده می شود و شبهه تدلیس عطیه و تشیع او که از سوی البانی مطرح شده بود، نیز رفع می گردد. جرح عطیه به سبب تدلیسش، به خاطر اعتماد بر روایتی از محمد بن سائب کلبی است که وی در آن، متفرد و متهم به کذب است. جرح عطیه به جهت تشیعش نیز مردود است؛ چرا که جرح بر بدعت است که پس از بیان صدق راوی و خصوصاً عدالتش، نباید به آن توجهی کرد.
|
|
پژوهشگران
|
صمد عبداللهی عابد (نفر اول)، اکرم عتیق گلباف (نفر دوم)
|