مشخصات پژوهش

عنوان	اثربخشی برنامه آموزش مدیریت شرم بر پرخاشگری و مهارت های اجتماعی کودکان با آسیب شنوایی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	مدیریت شرم، پرخاشگری، مهارت های اجتماعی، آسیب شنوایی، دانش آموزان
چکیده	زمینه و هدف: روش ­های متعددی برای افزایش مهارت­ های اجتماعی و سازش ­یافتگی افراد با آسیب شنوایی به­ کار می­ رود. در این ارتباط پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش مدیریت شرم بر پرخاشگری و مهارت­ های اجتماعی کودکان با آسیب شنوایی انجام شده است. روش: در این پژوهش، از طرح نیمه ­تجربی با طرح پیش­ آزمون – پس­ آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش­آموزان با آسیب شنوایی شهر کرج در سال 1396 بود که با روش نمونه­ گیری در دسترس، 30 نفر از آنها به عنوان نمونه مورد مطالعه، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس درجه­ بندی مهارت ­های اجتماعی (گرشام و الیوت، 1990) و پرسشنامه پرخاشگری باس و وارن (2000) بوده است. مداخله آموزشی برای گروه آزمایش در طی 14 جلسه انجام شد در حالی که گروه گواه چنین مداخله­ ای را دریافت نکردند. در پایان داده­ های به دست آمده با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ­ها: یافته­ های پژوهش نشان داد برنامه آموزش مدیریت شرم، بر کاهش پرخاشگری و مؤلفه ­های کلامی، خشم و خصومت پرخاشگری به غیر از مؤلفه بدنی پرخاشگری، تأثیر معناداری دارد. علاوه بر این، در پژوهش حاضر اثربخشی برنامه آموزشی مدیریت شرم بر مهارت­ های اجتماعی و مؤلفه­ های همکاری، ابراز وجود، و خویشتن­ داری مورد تأیید قرار گرفت (0/01>P). نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می­رسد برنامه آموزشی مدیریت شرم با افزایش حرمت خود کودکان با آسیب شنوایی، روش مؤثری برای کاهش پرخاشگری و بهبود مهارت های ارتباطی باشد.
پژوهشگران	باقر حسنوند (نفر اول)، پرویز شریفی درآمدی (نفر دوم)، علی دلاور (نفر سوم)، پروانه علائی کلجاهی (نفر چهارم)