عنوان
|
برابر انگاریهای ناشی از تسامح مترجمان فارسی قرآن کریم(بررسی موردی تسامح در تشخیص ریشه و ساخت صرفی)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
ترجمه فارسی قرآن، برابر انگاری، ریشه، ساخت
|
چکیده
|
در دوره معاصر با شکل گیری ترجمه های متعدد از قرآن و نظر به اهمیت و نقش بنیادی ترجمه در ارتباط عموم مردم با معارف قرآن کریم، مطالعات علمی نقد ترجمه های قرآن کریم به عنوان یکی از حوزه های مطالعات قرآنی شکل گرفته است. ضرورت پژوهش زمانی ملموس می گردد که با تفاوت برداشت از قرآن به جهت خطاهای ترجمه ای مواجه می شویم. مطالعات نقد ترجمه های قرآن به دنبال ایجاد یک دستگاه انتقادی برای ارزیابی ترجمه های قرآن بوده و از این رو به معرفی لغزشگاه های پیش پای مترجمان می پردازند. پژوهش حاضر در این راستا، با رویکرد توصیفی و تحلیل انتقادی، "برابرانگاری های ناشی از تسامح" را به عنوان یکی از لغزشگاه های مترجمان فارسی قران کریم مورد بررسی قرار داده است. این مقاله ضمن برشمردن گونه های مختلف برابرانگاری تسامحی، دو گونه "تسامح در تشخیص ریشه واژگان" و " تسامح در توجه کردن به تفاوت ساخت های صرفی شبیه به هم" را مورد بررسی تفصیلی قرار داده و 12 شاهد مثال برای آنها بیان کرده است. گزارش های آماری عملکرد مترجمان در شاهد مثال ها بیانگر این است که که ترجمه های انصاریان، بهرامپور، صفوی، موسوی گرمارودی و علی اکبر طاهری، در تشخیص ریشه و ساخت صرفی کمترین میزان لغزش و تسامح را دارند و با یک لغزش ترجمه های موفق در این زمینه هستند. از آن سوی ترجمه های محمد ابراهیم بروجردی (9 لغزش)، محمد کاظم ارفع (7 لغزش)، ابراهیم عاملی (6 لغزش)، محمد کاظم معزی (6 لغزش) توفیق کمتری در دوری جستن از برابرانگاری تسامحی داشته اند.
|
پژوهشگران
|
سجاد محمدفام (نفر اول)، صمد عبداللهی عابد (نفر دوم)، ناصر حمزه پور معتوقی (نفر سوم)
|