|
عنوان
|
Effects of Feedback Timing and Willingness to Communicate on the Acquisition of Simple Past Form
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
Feedback Timing; Focus on Form; Individual Differences; Oral CF; Willingness to Communicate
|
|
چکیده
|
تعداد قابل توجّهی از پژوهش های تجربی انجام شده در چارچوب آموزش زبان از طریق تمرکز بر فرم زبانی، تلاش نموده اند تا هریک از ابعاد سه گانۀ موضوع بازخورد تصحیح گرانه یعنی جنبه های زبانی، بافتی و فردی را بطور جداگانه مورد بررسی قرار دهند. این در حالیست که به نظر می رسد هرگونه فهم جامع از نقش بازخورد تصحیح گرانه در فراگیری فرم زبان دوم منوط به واکاوی نحوۀ کارکرد هریک از ابعاد مذکور در همکاری با یکدیگر است. هدف ار تحقیق حاضر بررسی تاثیرات متمایز بازخورد فوری و بازخورد تأخیری در فراگیری شکل زمان گذشته ساده در زبان انگلیسی از یک سو و اثر تعدیل کنندگی عامل میل ارتباطی در زبان دوم از سوی دیگر بوده است. به این منظور تعداد 60 نفر از فراگیران ایرانی سطح پیش متوسط زبان انگلیسی در دو گروه بازخورد فوری و بازخورد تأخیری مورد آزمایش قرار گرفتند. هر یک ازشرکت کنندگان بر اساس نتایج پرسشنامۀ میل ارتباطی در زبان دوّم از حیث ارتباطی با برچسب پرمیل و یا کم میل مشخص گردیدند. دستاوردهای فراگیری شکل گذشتۀ ساده به کمک آزمون تشخیص گرامری بودن جملات در سه نقطۀ زمانی پیش آزمون، پس آزمون و پس آزمون مؤخّر اندازه گیری گردید. نتایج آنالیز کوواریانس دوطرفه تفاوتی بین بازخورد فوری و بازخورد تأخیری در یادگیری کوتاه مدت و یا بلند مدّت نشان نداد. از سوی دیگر علیرغم اینکه اثر تعاملی بین زمان ارائۀ بازخورد تصحیح گرانه و میل ارتباطی زبان آموزان به نصاب آماری نرسید، نتایج حاکی از برتری نسبی زبان آموزان با میل ارتباطی بالا در قیاس با زبان آموزان با میل ارتباطی پایین بود. نتایج بدست آمده با توجه به تعداد و مدّت زمان جلسات مربوط به ارائۀ تیمار بازخوردی و نیز ابزار بکاررفته جهت اندازه گیری محصول نهایی آموزش مورد تحلیل قرار گرفته است. در این مقاله بر انجام پژوهش های بیشتر در زمینۀ نحوۀ تعامل جنبه های آموزشی، ارتباطی و درونی فراگیران تأکید شده است.
|
|
پژوهشگران
|
داود امینی (نفر اول)، صالح اشرفی (نفر دوم)
|