|
عنوان
|
گوتیک - پست مدرنیسم در رمان «فرانکشتاین فی بغداد» احمد سعداوی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
گوتیک - پست مدرنیسم در رمان «فرانکشتاین فی بغداد» احمد سعداوی
|
|
چکیده
|
گوتیک پسامدرنیستی، با محوریت وحشت و مرگ تعریف جدیدی برای این دو عنصر ارائه می دهد. این نوع در واقع تغییر گوتیک در پارادایم ادبیات پست مدرن است و تفاوت ریشه ای با گوتیک قبل از این دوره ندارد که در واقع تحت تأثیر فلسفه ی دریدا، بودریار، لیوتار و ژیژک قرار دارد.. اصول گوتیک که بر اساس ترس و وحشت استوار است، در رمان پست مدرن تشدید می یابد و حاصل وحشت از حالت سرگرمی خارج می شود. نتیجه ی تجربه ی چنین ترس و دلهره ای اکتشاف هستی شناسانه و اثبات فردیت است. رمان «فرانکشتاین فی بغداد» اثر احمد سعداوی، رمان نویس عراقی نیز در ردیف رمان های گوتیک – پست مدرن قرار دارد؛ این رمان با مرکزیت دادن به ترس و مرگ، بحران هویت و سوژه ی از هم گسیخته را توصیف می کند و با فضاسازی ترس به باز آفرینی وحشت می پردازد. پژوهش حاضر با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی به بررسی عناصر رمان گوتیک – پست مدرنیسم در رمان مذکور می پردازد. سعداوی در این رمان تجربه ی سیاهی، آشفتگی و بی معنایی حاکم بر سرزمین خود را به تصویر می کشد و دست به خلق شخصیتی(هیولایی) می زند که هویتی تکه پاره دارد و در واقع بخشی از خود انسان هاست که پس رانده شده است. خلق موجود تخیلی که سعی در اجرای عدالت دارد، خود باعث دامن زدن به ترس و وحشت بیشتر می گردد و از سویی بخش سرکوب شده از انسان هایی را به نمایش می گذارد که در عین بیزاری از خشونت، خود خالق خشونت و وحشت می گردند و به این ترتیب مرگ در آن حضوری برجسته می یابد. دستاورد کلی بررسی نشانه ها مبین آن است که تمامی عناصر پست مدرنیسم و گوتیک به صورت تشدید یافته در این رمان قابل مشاهده است که حضور فانتزی، وحشت والا و امر غیر قابل بازنمایی، مرگ نمادین، سوژه ی ناپایدار، سیالیت مکان و بازی واقعیت حاد با سوژه ، اثر سعداوی را یکی را از مصادیق رمان گوتیک – پست مدرنیسم قرار می دهد.
|
|
پژوهشگران
|
مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)، صدیقه حسینی (نفر دوم)
|