عنوان
|
بررسی تطبیقی جلوه های ادبیات پایداری در اشعار خلیل مطران وعارف قزوینی با محوریت «وطن گرایی»
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
ادبیات پایداری، وطن گرایی، خلیل مطران، عارف قزوینی
|
چکیده
|
میهن پرستی همواره در طول تاریخ جزو یکی از مهم ترین افتخارات تاریخ زندگی بشر بوده است. وهمواره در هرسرزمینی افراد متعهدی بودند که برای پیشرفت و ترقی مرز و بوم خود می کوشیدند. خلیل مطران وعارف قزوینی از جمله شاعرانی بودند که همواره در اشعار خود از رنج هایی که مردم به خاطر بی کفایتی پادشاهان حکومت ویا استعمار دولت های بیگانه متحمل شده بودند را یاد کرده ودر راه آزادی ملت، پیشرفت، رهایی از استعمار واستبداد ازهروسیله ای ازجمله یادآوری پیشینه تاریخی باشکوه دوملت، ستایش قهرمانان وشهدایی که در راه میهن خود فداکاری کرده بودند بهره جسته و نیز با تقبیح ذلت وخواری در نظر مردم همواره ایشان را به قیام وانقلاب علیه استبداد داخلی یا خارجی تشویق می کردند.لذا مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی ضمن بررسی جلوه های مشترک سیاسی، اجتماعی پایداری دراشعار دو شاعر بامحوریت وطن گرایی به این نتیجه رسیده است که دو شاعر در نگاه به مقوله وطن دید وسیع تری داشته اند ووطن در نظر ایشان محدود به سرزمین جغرافیایی خودشان نبوده بلکه کل جامعه عربی وایرانی مد نظر ایشان بوده است. ودیگر اینکه دو شاعر باتلاش درراه مبارزه با ظلم واستبداد توانسته بودند آزادی هایی را برای مردم ازجمله آزادی سیاسی، آزادی اجتماعی که محصول انقلاب مشروطه در ایران بوده وتا آن زمان اثری از آن نبود را به ارمغان بیاورند.
|
پژوهشگران
|
مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)، احسان ولی پوریکانی (نفر دوم)
|