عنوان
|
بازکاوی مفهوم واژه های «عُسر» و «یُسر» در قرآن با رویکرد منطق (تقابل) دوگانه
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
قرآن، ساختارگرایی، تقابل دوگانه، عُسر، یُسر.
|
چکیده
|
عنصر تقابل دوگانه یکی از مباحث بنیادین در زبانشناسی است که ساختارگرایان و پساساختارگرایان در مطالعات نقد معاصر ادبی برای تحلیل معنای دو ضد، از آن استمداد می جویند. آنچه در این پژوهش به عنوان گزینشی برای تحلیل و بازشناسی تقابلی مورد نظر است، دو واژه ی «عسر» و «یسر» بر اساس آیاتی است که این دو واژه در مجاورت هم قرار گرفته اند. پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی و گاه تفسیری، به بازکاوی مفهوم این واژگان بر اساس رابطه ی تقابل دوگانه پرداخته، گویای این است که خداوند برای تبیین بسیاری از مفاهیم دینی، از تقابل دوگانه بهره جسته و از این طریق، ضمن ملموس ساختن این مفاهیم، درک و پذیرش آن ها را برای مخاطب آسان تر نموده است. کاربرد واژگان مذکور بیشتر در مفهوم گشایش کارها و امید بخشی به کار رفته است. این دو واژه، از جمله واژگان نوید بخش خداوند متعال است که به انسان آرامش بخشیده و به سربلندی و سعادت امیدوار می سازد.
|
پژوهشگران
|
مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)، رعنا فرهادی (نفر دوم)
|