|
عنوان
|
تجربۀ زیستۀ مادران دارای کودک با اختلال یادگیری ویژه:
یک مطالعۀ پدیدارشناختی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تجربۀ زیسته، پدیدارشناسی، اختلال یادگیری ویژه.
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: تولد فرزند برای مادر همواره با فشار روانی و اضطراب همراه است؛ حال ا گر کودک مشکلاتی نیز داشته
باشد، احساسات و هیجاناتی را به دنبال خواهد داشت. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر شناسایی تجربۀ زیستۀ
مادران دارای کودک با اختلال یادگیری ویژه بوده است.
روش: این پژوهش به روش پژوهش کیفی از نوع پدیدار شناسی در سال 1397 طی دوره ای چهارماهه انجام شد.
جامعۀ آماری آن تمامی مادران دارای کودکی با اختلال یادگیری ویژه بودند که به مرکز مشکلات یادگیری ازنا )لرستان(
مراجعه کرده بودند. با نمونه گیری هدفمند تا میزان اشباع، شش مادر انتخاب شدند که در مصاحبۀ عمیق و بدون
ساختار شرکت کردند. مصاحبه ها بر اساس روش لاکیزی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: تجارب مادران در چهار مضمون اصلی و پنج مضمون فرعی به شرح زیر سازمان یافت: 1- بی نظمی در
خانواده، 2- نگرانی ) 1. نگرانی در مورد وضعیت اجتماعی، 2. نگرانی در مورد وضعیت تحصیلی، 3. نگرانی از آینده(،
-3 هیجانات مثبت و 4- هیجانات منفی ) 1. احساس گناه، خشم، فشار روانی و افسردگی، 2. ترس از بارداری( که در
مقاله به تفصیل مورد بحث قرار گرفته اند.
نتیجه گیری: پرورش کودکانی که اختلال یادگیری ویژه دارند، تجربه ای دشوار است که حمایت تخصصی از مادران،
طی نخستین سال های تحول اختلال را ضروری می سازد. به این منظور، هر یک از مضامین پژوهش حاضر، اهداف درمانی
بالقوه برای افزایش بهزیستی مادران است که می توان آنها را برای ارتقای مداخلات موجود و در طراحی مداخلات نوین
به کار برد.
|
|
پژوهشگران
|
رامین حبیبی (نفر اول)، حبیب امانی (نفر دوم)
|