|
عنوان
|
بررسی و تحلیل پدیده ترادف در نهج البلاغه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بررسی و تحلیل پدیده ترادف در نهج البلاغه
|
|
چکیده
|
ترادف یا هم معنایی عبارت است از دلالت دو لفظ یا بیشتر بر معنای واحد. هیچ زبانی به اندازه ی زبان عربی، در زمینه تعدد واژه های هم معنا پر بار و غنی نیست، به گونه یی که علت حجیم بودن لغت نامه های عربی اغلب به همین مساله یعنی وجود نمونه های فراوانی از مترادف ها بر می گردد. زبانشناسان از دیر باز درباره اثبات یا انکار این پدیده، عوامل و موضوعات مرتبط با آن اختلاف نظر داشته اند. مقاله حاضر در صدد است تا با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی ضمن پرداختن به آراء و دیدگاه های زبان شناسان قدیم و معاصر درباره ترادف در زبان عربی، به بررسی دیدگاه های شارحان نهج البلاغه درباره اثبات یا انکار ترادف در کلام علی (ع) بپردازد تا از طریق تحقیق و پژوهش در الفاظ این کتاب، گنجینههاى عظیم لغوى آن به دیگران معرفى و موجب شناخت بهتر و دقیق تر کلام آن حضرت شود. دستاورد کلی پژوهش مبین آن است که نمی توان پدیده ی ترادف را به عنوان یک پدیده زبانی در کلام انکار نمود و از سویی نیز نمی توان گمان کرد که الفاظ مترادف در همه سطوح و حالات و بافت ها کاملاً به لحاظ معنایی مطابق و متحد است.
|
|
پژوهشگران
|
مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)
|