عنوان
|
اثربخشی رفتار درمانی شناختی متمرکز بر تروما برکاهش میزان حساسیت سیستم های مغزی- رفتاری و اجتناب تجربی در جانبازان مبتلاء به اختلال استرس پس از سانحه
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
رفتار درمانی شناختی متمرکز بر تروما، سیستم های مغزی رفتاری، اجتناب تجربی، اختلال استرس پس از سانحه، جانبازان.
|
چکیده
|
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی رفتار درمانی شناختی متمرکز بر تروما برکاهش میزان حساسیت سیستم های مغزی- رفتاری ، اجتناب تجربه ای در جانبازان مبتلاء به اختلال استرس پس از سانحه بود. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه جانبازان اداره بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر مرند بود، 30 نفر از جانبازان مرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر مرد) و کنترل (15نفر مرد) جایگزین شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه بالینی ساختار یافته، پرسشنامه چک لیست اختلال استرس پس از سانحه ( نسخه نظامی)، پذیرش و عمل نسخه دوم و مقیاس سیستم های مغزی – رفتاری گردآوری شدند. برای گروه آزمایش، رفتار درمانی شناختی متمرکز بر تروما طی 12 جلسه ی 90 دقیقه ای در هر هفته اجرا شد. داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی و تجزیه و تحلیل کواریانس چند متغیری در نرم افزار آماری SPSS-20 انجام گرفت. نتایج نشان داد، میانگین نمرات گروه آزمایش برای متغیر سیستم بازداری رفتاری ، سیستم فعال سازی رفتاری و اجتناب تجربی به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل بود (001/0>P ). با توجه به نتایج حاصل رفتار درمانی شناختی متمرکز بر تروما در کاهش حساسیت سیستم های مغزی رفتاری و اجتناب تجربی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تاثیر دارد. بنابراین طراحی و اجرای مداخلات مبتنی بر این درمان می تواند در زمینه ی آموزش و ارتقای بهداشت روانی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ضروری باشد.
|
پژوهشگران
|
علی اکبر شریفی (نفر اول)، نعیمه محب (نفر دوم)، رضا عبدی (نفر سوم)، شعله لیوارجانی (نفر چهارم)
|