عنوان
|
سیانوباکتری ها و توسعه کشاورزی پایدار: مروری بر سیستم های کشت، کاربردها، مزایا و محدودیت ها
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
سیانوباکتری ها، کشاورزی پایدار، کود زیستی، سوخت زیستی، منابع جدید.
|
چکیده
|
هدف کشاورزی پایدار تأمین غذا و دیگر نیازمندی های جامعه امروز، بدون آسیب رساندن به توانایی نسل های آینده در برآورده ساختن نیازهای آنها است. افراد درگیر در کشاورزی پایدار به دنبال تلفیق سه اصل مهم: سلامت محیط زیست، سودمندی اقتصادی و عدالت اجتماعی و اقتصادی، در فعالیت های خود می باشند. کاهش سطح زمین های قابل کشت در نتیجه فعالیت های انسانی مثل شهرنشینی و فرسایش خاک، یکی از چالش های اصلی کشاورزی جهان است. فراهم آوردن غذا و دیگر نیازهای انسان از طریق کشت موجودات جدید که نیاز به زمین های حاصلخیز ندارند، می تواند هدف جذابی برای کشاورزی پایدار باشد. سیانوباکتری ها در مقایسه با موجودات فتوسنتزی یوکاریوت مثل جلبک ها و گیاهان، دارای مزایای متعددی از قبیل: رشد سریعتر، فتوسنتز کارامدتر، تولید بیشتر بیوماس، مقاومت به تنش های مختلف، تثبیت نیتروژن و دستورزی ژنتیکی آسان، می باشند؛ از اینرو، آنها به عنوان کاندیداهای پرامیدی برای توسعه کشاورزی پایدار در نظر گرفته می شوند. مقاله حاضر به کشت سیانوباکتری ها و کاربردهای آنها به عنوان کودهای زیستی، زیست پالایی، سوخت زیستی، غذا، خوراک دام، مواد دارویی و ترکیبات افزاینده سلامتی می پردازد. در پایان نیز برخی از محدودیت های کنونی و چشم اندازهای آینده استفاده از سیانوباکتری ها مورد بحث قرار گرفته اند.
|
پژوهشگران
|
محمد مجیدی (نفر اول)
|