مشخصات پژوهش

عنوان	زیباشناسی تکرار و کارکردهای آن در شعر عزالدین مناصره به عنوان یک خصیصۀ سبکی بارز
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	شعر معاصر، زیباشناسی، تکرار، عزالدین مناصره، أعمال الشعریة الکاملة
چکیده	ارتباط تنگاتنگ شعر و موسیقی موضوعی است غیرقابل انکار که عموم اهل فرهنگ و هنر، به ویژه اهل ادب و موسیقی هر یک به آن معترفند، تا جایی که یک کلام برای خارج شدن از حالت ساده و روزمره علاوه بر نیاز به تخیّل، به عواملی چون وزن، قافیه، ردیف، هماهنگی صامت ها و مصوت ها، جناس ها و ... نیازمند است. یکی از اسالیبی که نقش بسزایی در دلالت های آوایی و معنایی دارد، تکرار می باشد که بسامد آن در مصوت ها، صامت ها، واژگان، هجا و جمله - که اگر درست و سنجیده به کار گرفته شود - موجد زیبایی و موسیقی است. معنای تکرار در واقع، بیان دوباره یا چندین بارة حرف، کلمه، جمله یا عبارت یا یک اسلوب خاص در شعر یا نثر است. این اسلوب در شعر قدیم به وفور یافته می شود؛ امّا شاعران معاصر آن را به گونه خاص و با کارکردهای متفاوت از گذشته به کار گرفته اند. عزالدین مناصره (1946م)، شاعر فلسطینی، یکی از شاعران معاصر است که در شعر خویش با بهره گیری از انواع تکرار با دلالت های مختلف، بر زیبایی هر چه بیشتر شعر خویش پرداخته است و فراوانی تکرار کلمه، جمله و عبارت در شعرش بیانگر دستیابی وی به دلالت های فنی می باشد؛ لذا مقالة حاضر برآن است تا با روشی توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از «أعمال الشعریة الکاملة» شاعر، ضمن بررسی تکرار در شعر مناصره، به تبیین شیوه ها و کارکردهای زیباشناسانة تکرار در شعر وی پرداخته و دلالت های نوین را در شعر وی بررسی کند.
پژوهشگران	آشور قلیچ پاسه (نفر اول)، مسعود باوان پوری (نفر دوم)، عبدالاحد غیبی (نفر سوم)