عنوان
|
بررسی اثرات تحصیل در خانه فرزندان بر مادران در دوره کرونا
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
پدر، تحصیل مجازی فرزند، دوره کرونا، قرنطینه، مادر
|
چکیده
|
در اسفند سال 89 با اعلام قرنطینه سراسری به منظور محفوظ ماندن و جلوگیری از شیوع بیماری مهاجم کوید 18 ، کلیه
مدارس کشور خدمات حضوری خود را به حالت تعلیق در آوردند و ساز و کار تحصیل در منزل از طریق سامانه های آموزشی
آنلاین را آغاز کردند. والدین ماندند با از یک سو نگهداری فرزندان در منزل و از سوی دیگر مسئله تحصیل مجازی آنها با وجود
زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری نا آماده و نامجهز. آنچه از آموزش کودکان در مدرسه در ذهن متبادر می شود
آموختن نظم و انضباظ کنار هم سن و سالان، سازگاری با رفتارهای متفاوت، پذیرش آنچه حتی غیر مستقیم باعث استقلال
فردی در دومین محیط زندگی بعد از خانه است. محیط مدرسه زندگی دسته جمعی است با برنامه مدون و مناسب حال کودک
که او را برای زندگی در اجتماعی به غیر از خانواده آماده می نماید. ورود کودکان در مدرسه صرفا آموزش های علمی )تئوری
یا عملی( نیست زیرا آگاهی و تاثیر پذیری از محیط اطراف بر رشد عقلی و فکری کودک تاثیر به سزایی دارد و تقویت کننده
جسم و جان اوست. مجموعه ای از یادگیری های حمعی که در قالب مدرسه گنجانده می شود دردوران قرنطینه کرونا به داخل
خانه برگشته است، خانواده هایی که اکثرا تک فرزند هستند البته بحث ما شامل این مورد خاص نیست به طور عموم این
آموزش با زیر ساخت نا مناسب و عدم آگاهی استفاده از فضای مجازی یک باره به سمت کودکان روانه گردیده. این جاست که
نقش والدین در همراهی برای آموزش مناسب از فضای مجازی و به طور خاص آموزش درسی بسیار مهم بنظر می آید. فرزندان
ما دراین ادغام غافلگیرکننده خانه و مدرسه، از محاسن هر دو محیط ناخواسته محروم می شوند. به این ترتیب مسولیتی
مضاعف بر دوش والدین گذاشته می شود که باید با راه حل مناسب و استفاده از تجارب و شیوه های موفق دستیابی به آموزش
کودکان فراهم آید تا عواقب نا بهنجار آموزش اخلاق و مهارت زندگی از فرزندان صلب نگردد. با دیدگاهی که فرزند سالاری تا
حدودی در خانواده ها نمود پیدا کرده مجاب کردن فرزندان در فراگیری آموزش مجازی به شیوه مطلوب و قابل قبول صرفا به
جهت یادگیری کار بسیار دشواری است زیرا با ارتباط دوستانه ای که در قالب گروه های رسانه های مجازی )واتس اپ، تلگرام،
اینستاگرام، اسکایپ و ...( می توان گفت صرفا باری به هر جهت و شانه خالی کردن از تعهد و مسولیت را بیشتر از بقیه موارد
)علمی، اخلاقی و ..( می آموزند
|
پژوهشگران
|
فاطمه حق پرست صداقت (نفر اول)، صمد رسول زاده اقدم (نفر دوم)
|