مشخصات پژوهش

عنوان	ویژگیها و ماهیت قصص قرآنی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	داستان، واقع گرایی، سمبلیک، حقیقت، تخیلی.
چکیده	داستانهای قرآن کریم، خصوصیات و ویژگیهای منحصر به فردی دارد، که مختص خود قرآن است؛ به نحوی که از یک داستان، آن بخش از وقایعی را بازگو می کند که در برآوردن هدف هدایتی قرآن مؤثر است و پایبند به این نیست که تمام جزئیات وقایع را بیان کند؛ و در این مسیر، از داستانهای تخیلی و توخالی برای ارئه‏ی هدف خود استفاده نمی کند؛ اما این به معنای آن نیست که قرآن در بازگو کردن قصه های خود از قالبهای هنری استفاده نکند. یکی از شیوه‏های بیانی قرآن برای تبیین حقایق و مطالب فراتر از درک محدود بشری، به کاربردن تمثیل و تشبیه است تا انسانهای مخاطب در نسلهای مختلف، آن را درست شناخته و درک کنند؛چنانکه می‏فرماید: «و تلک الامثال نضربها للنّاس لعلّهم یتفکّرون ؛ این مثالها را برای مردم می‏زنیم؛ باشد که بیندیشند.»(حشر/ 21) برخی از مفسران، داستانهایی از قرآن را فقط سمبلیک دانسته و واقعیت آن را انکار کرده‏اند؛ در حالی که گروهی دیگر، کلام و بیان قرآن را واقعیت می‏دانند.این نوشتار، به بیان دیدگاههای مفسران در این زمینه پرداخته و تعابیر ایشان در واقعی یا تخیلی بودن برخی از داستانهای قرآنی را مورد بحث قرار داده و بر این اساس به عنوان نمونه، به بررسی داستان آدم(ع) و فرزندانش پرداخته است.
پژوهشگران	محمد بستان افروز (نفر اول)، صمد عبداللهی عابد (نفر دوم)