|
عنوان
|
مراتب کمال گرایی در بلوهر و بوذاسف بر اساس نظریه یونگ
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ادب تعلیمی بلوهر و بوذاسف کهنالگو کمالگرایی فرازپویی
|
|
چکیده
|
داستان بلوهر و بوذاسف حاوی سرگذشت بوداست و پس از قرن ها با حکایات و سخنان حکمت آمیز درآمیخته و در قالب تمثیل ها و داستان های عبرت انگیز بیان شدهاست. این تمثیل ها از زبان فرزانه ای وارسته به نام «بلوهر» برای ارشاد «بوذاسف» و ترغیب وی برای رهاکردن جاه دنیا و تشویق برای یافتن حقیقت نقل می شود. در این داستان بیشتر بر مفهوم کمالگرایی تاکید شدهاست. کمالگرایی به معنای بالاتر رفتن، بلند شدن، رسیدن به اوج، گرایش به رشد و پیشرفت و تعالی و کاملتر شدن، مهمترین ویژگی انسان است و خودشناسی تنها نشانِ انسانِ پخته و فرهیخته است که در ادب تعلیمی بر آن تاکید میشود. این الگو در میان تمام ملتها، ادیان و مکاتب با عناوین متفاوت مطرح شده است. در اسلام با هدایت تکوینی، در عرفان با سیر و سلوک به سوی حضرت حق و در تعالیم بودا با تمرکز روانی یا مراقبه می توان به نیروانا یا آزادی از اوهام و رهایی از رنج و تعلقاتِ دنیای فانی رسید. بدین ترتیب انسان همواره در اقیانوس زایشهای دوباره، گذرگاهی یافته و به کمال میرسد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر روش کتابخانهای مراحل نمادین فرازپویی در داستان تعلیمی بلوهر و بوذاسف را مورد بررسی قرار میدهد و بنمایههای اصلی و شاکله مفهومی این کتاب تعلیمی را نشان میدهد. با ارزش تعلیمی این اثر آشنا میکند بنمایهها و شاکلۀ مفهومی آموزش آن را بیشتر آشکار میکند. این داستان در پیرنگ پاگشایی، دارای کهنالگوهای تولد قهرمان، پیر فرزانه، آنیما، سایه است. در پیرنگ سیر و سلوک و نیمه دوم زندگی، وحی و الهام، فراخوان و دعوت به سفر، قبول دعوت، جدایی و عبور از آستانه، تشرف به سرزمین خاص دیده میشود. در مرحلۀ سوم کهنالگوها و در بازگشت به خویشتن، کهنالگوی خویشتن با تجلی حق تعالی، بازگشت و فرازپویی مشاهده میشود.
|
|
پژوهشگران
|
رسول کاظم زاده (نفر اول)، محمد پاشائی مهترلو (نفر دوم)، ملیحه حدیدی (نفر سوم)
|