عنوان
|
بررسی تطبیقی مناظرات امام جواد (ع) و قرآن کریم با رویکرد بینامتنیت
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
قرآن کریم، مناظرات امام جواد (ع)، بینامتنیت، یحیی بن اکثم
|
چکیده
|
رویکرد بینامتنی یا ارجاعات میان متنی یکی از مباحث مورد توجه نظریه پردازان معاصر است. در این رویکرد فرض بر این است که متون مختلف از دیر باز باهم ارتباط دارند. قرآن معجزه بزرگ پیامبر اکرم (ص) هم از جنبه خارق العاده بودن و هم از جنبه های لفظی و شیوایی ظاهری و هم زیبایی الفاظ، مورد توجه و شگفتی واقع شده است و به عنوان منبعی پربار و غنی با متون بعد از خود، پیوند و ارتباط برقرار نموده است.در پرتو صدها روایت و سیره عملى و موضعگیرى اهل بیت(ع) در گفت و گوها و جدال با مخالفان، به خوبى آشکار مى گردد که آنان، قرآن را محور هدایت و پشتوانه اصلى رسالت دانسته، آن را مرجع دینى، علمى و فقهى و راه و روش عملى قرار مى داده اند. با این مبنا، مناظرات امام جواد (ع) از منظر بینامتنی قرآنی مورد بررسی قرار گرفت: نتایج این پژوهش نشان می دهد که امام (ع) از الفاظ و تعابیر و مفاهیم قرآنی به طور گسترده ای استفاده نموده و این امر باعث جذابیت، عمق معانی و اثر گذاری کلام ایشان شده است. کاربرد آیات قرآنی در این مناظرات گاه بدون تغییر و گاه با تغییری جزئی و یا کلی و مضمونی بوده که نوشتار حاضر و تحلیل آن بر اساس نظریه بینامتنی به بررسی مناظرات آن امام و ارتباطش با قرآن می پردازد.
|
پژوهشگران
|
صمد عبداللهی عابد (نفر اول)، سید مجید نبوی (نفر دوم)، هاجر قلی زاده (نفر سوم)، حسن جعفریان (نفر چهارم)
|