|
عنوان
|
نقش آموزش مجازی در دوران همه گیری کووید-19 بر بازده شناختی دانشجویان با میانجی گری سلامت روان شناختی و انگیزش یادگیری
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
آموزش مجازی، بازده شناختی، سلامت روانشناختی، انگیزش یادگیری
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: همه گیر بودن بیماری کرونا در کل کشورهای جهان، به دلیل ماهیت مبهم، پیشبینی ناپذیری و غیرقابل کنترل بودن، زمینه را برای گسترش انواع مشکلات رفتاری و روانشناختی فراهم کرده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری آموزش مجازی با بازده شناختی (عملکرد تحصیلی) دانشجویان و با در نظر گرفتن نقش میانجی سلامت روانشناختی و انگیزش یادگیری انجام گرفت.
مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش توصیفی و مبتنی بر مدلیابی معادلات ساختاری، کلیه ی دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان مشغول به تحصیل(1401-1400) بودند که با روش نمونهگیری در دسترس به تعداد 363 نفر انتخاب و به پرسشنامههای نگرش به آموزش مجازی( وطن پرست و همکاران 1395)، انگیزش یادگیری (کاشیف و همکاران 2013)، سلامت عمومی (گلدبرگ، 1972) و معدل تحصیلی پاسخ دادند. جهت محاسبه شاخص های توصیفی و همبستگی از نرم افزار SPSS، و برای مدلیابی معادلات ساختاری نیز، از نرم افزارAMOS استفاده شد
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بین آموزش مجازی و بازده شناختی (عملکرد تحصیلی) رابطه معنیداری وجود ندارد ( اندازه اثر= 12/0- و 10/0=P). با توجه به مسیرهای پیشبینی شده، اثرهای مستقیم آموزش مجازی بر سلامت روانشناختی 45/0- (05/0P<)، سلامت روانشناختی بر عملکرد تحصیلی 18/0 (05/0P<)، آموزش مجازی بر انگیزش یادگیری 23/0- (05/0P<)، انگیزش یادگیری بر عملکرد تحصیلی 34/0 (05/0P<) معنی دار بود. همچنین با درنظر گرفتن نقش میانجی انگیزش یادگیری و سلامت روانشناختی بر عملکرد تحصیلی نیز، اندازه اثر استاندارد 15/0- (05/0P<) بود که نشان از معنیداری این مسیر غیر مستقیم دارد.
نتیجه گیری: مبتنی بر نتایج میتوان گفت که انگیزش یادگیری و سلامت روانشناختی نقش میانجی منفی معنیداری در ارتباط بین آموزش مجازی و بازده شناختی( عملکرد تحصیلی) دارد.
|
|
پژوهشگران
|
لادن واقف (نفر اول)، سیدحامد حسین پورخاقانی مسکن (نفر دوم)
|