مشخصات پژوهش

عنوان	جداسازی باکتری های جنس Streptomayces از ناحیه ریزسفر گیاهان مختلف و ارزیابی توان آنتاگونیستی آن ها بر Rhizoctonia solani، عامل پوسیدگی ریشه لوبیا
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اکتینوباکتر ها، ریزوباکترهای بهبود دهنده رشد گیاه، میکروارگانیسم ها، کنترل زیستی، حبوبات
چکیده	حبوبات پس از غلات دومین گروه مهم محصولات زراعی مورد تغذیه انسان و دام بوده و یکی از منابع مهم پروتئینی در بسیاری از کشور های در حال توسعه محسوب می شوند )درویشی 1397 .(لوبیا یکی از مهم ترین حبوبات در جهان است که بیشترین سطح زیر کشت را در بین حبوبات دارد. 40 درصد سطح کشت این گیاه در آسیا است (Ehteshami et al. 2014). لوبیا ارزش غذایی بالایی داشته، دارای 20 تا 25 درصد پروتئین و 50 تا 65 درصد کربوهیدرات می باشد (خاوری نژاد و همکاران 1389). محبوبیت این گیاه ناشی از تولید نسبتاً آسان، طعم دهندگی و منبع خوب تغذیه است. لوبیا معمولی هم در کشورهای توسعه یافته و نیز در کشورهای در حال توسعه تولید می شود و منبع مهمی از پروتئین، کربوهیدرات ها، برخی ویتامین ها و ریز مغذی ها است (Myers and Kmiecik 2017). از ویژگی های گیاهان تیره بقولات می توان به همزیستی آن ها با باکتری های تثبیت کننده نیتروژن اتمسفری در ریشه آن ها اشاره کرد که در حاصلخیزی خاک نقش مهمی را ایفا می کنند (خاوری نژاد و همکاران 1389). R. solani پاتوژن مهم گیاهی است که محدودیت عمده ای برای تولید لوبیا معمولی در ایران و سراسر جهان ایجاد می کند. کنترل این پاتوژن به دلیل رفتار زیست محیطی آن ، دامنه میزبانی بسیار گسترده و میزان بالای بقاء و شکل های مقاوم آن در شرایط محیطی مختلف دشوار است(Omidinasab and Darvishnia 2018) . در کنترل این پاتوژن استراتژی های متداول اصلاح نژاد مقاوم بسیار مورد انتظار است، اما به دلیل نادر بودن مقاومت ژنتیکی قابل تحمل در هر میزبان گیاهی مانع از آن می شود. از طرفی، استفاده از آفت کش ها همواره خطراتی را برای انسان و محیط زیست ایجاد می کنند، با این حال، کاربرد آفت کش ها هنوز هم جزو راهبردهای اصلی کنترل می باشد. در کنترل شیمیایی، ایجاد مقاومت در برابر قارچ کش ها یک نگرانی عمده است. با اینکه اعتقاد بر این است که R. solani احتمالاً به دلیل عدم تولید اسپور، خطر کمی برای ایجاد مقاومت به قارچ کش داشته باشد. اما مطالعات نشان داده اند که قارچ کش ها، کارایی خود را در کنترل R. solani از دست داده و ناگزیر عوامل بیوکنترل جایگزین آن شده اند (Cheng et al. 2020). Streptomaycesها به عنوان عوامل بیوکنترل، جزو حیاتی ترین مجموعه میکروارگانیسم ها هستند. اعتقاد بر این است که از نظر بیوتکنولوژیکی و اقتصادی با ارزش ترین پروک
پژوهشگران	نرمین کوزه کنانی (دانشجو)، اکبر شیرزاد (استاد راهنما)، وحید سرابی (استاد مشاور)