مشخصات پژوهش

عنوان	بهینه سازی کشت بافت گیاه خشخاش (Papaver somniferum L.) از ریزنمونه های کوتیلدون و هیپوکوتیل با استفاده از ترکیبات هورمونی مختلف
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	ترکیبات هورمونی، متابولیت های ثانویه، مسیر بیوسنتزی، مورفین
چکیده	کشت بافت گیاه دارویی خشخاش (Papaver somniferum) به عنوان یک روش پیشرفته بیوتکنولوژیکی، از اهمیت بالایی در تحقیقات علمی و صنایع داروسازی برخوردار است. این تکنیک امکان تولید سریع و کنترل شده متابولیت های ثانویه ارزشمند مانند مورفین، کدئین و تبائین را فراهم می کند، که در پزشکی برای تسکین درد و درمان بیماری های مختلف استفاده می شوند. از آنجا که کشت سنتی خشخاش با چالش هایی مانند وابستگی به شرایط اقلیمی، آفات و بیماری ها، و همچنین خطر سوءاستفاده در تولید مواد مخدر غیرقانونی مواجه است، کشت بافت به عنوان یک راه حل پایدار و ایمن مطرح می شود (Oksman-Caldentey and Inzé 2004). این روش نه تنها امکان بهینه سازی تولید متابولیت ها را فراهم می کند، بلکه با کاهش نیاز به زمین های کشاورزی و منابع طبیعی، به حفظ محیط زیست نیز کمک می کند (Georgiev 2012). علاوه بر این، کشت بافت امکان مطالعه مکانیسم های بیوسنتز متابولیت های ثانویه و دستکاری ژنتیکی برای افزایش تولید ترکیبات دارویی را نیز فراهم می کند (Hagel and Facchini, 2013). بنابراین، پژوهش در زمینه کشت بافت گیاهی می تواند به توسعه روش های نوین تولید داروهای گیاهی و کاهش وابستگی به روش های سنتی منجر شود.
پژوهشگران	سعد ابراهیم حمید المهداوی (دانشجو)، محمد مجیدی (استاد راهنمای اول)، علیرضا تاری نژاد (استاد مشاور)