مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی روابط بینامتنی در قصیده «برده» بوصیری و قصیده«نهج البرده» احمد شوقی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	تناصّ، بینامتنیت، مدح، بوصیری، شوقی.
چکیده	مدیحه سرایی یکی از فنون اصیل و ریشه دار در زبان و ادبیات عربی به شمار می رود و از حیث مضمون دارای شاخه های متنوعی است که مدح پیامبر یکی از شاخه های آن به شمار می رود. شایان ذکر است که مدح نبوی در عصر آن حضرت پدید آمد و بارزترین آن، برده کعب است که بعد از او مورد توجه شاعران دیگری از جمله بوصیری، شوقی و دیگران قرار گرفته است که البته می توان گفت شاعران دیگر بیشتر با تأثیر از بوصیری برده های خود را به ترسیم کشیده اند. تناصّ یا بینامتنیت از جمله اصطلاحاتی است که از ادبیات غرب وارد ادبیات عربی شده است و به بررسی این تأثیرات می پردازد. تناصّ درآغاز با سرقات، یکسان به نظر می رسید؛ ولی بررسی ها ثابت کرد که تناص، علمی جدا از سرقات است.
پژوهشگران	عبدالاحد غیبی (نفر اول)، علی صیادانی (نفر دوم)