عنوان
|
امکان سنجی اسقرار آموزش های ترکیبی با رویکرد استاندارد ایزو 10015 در شبکه بهداشت و درمان
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧﻴﮑﻲ، شبکه بهداشت، ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺗﺮﮐﻴﺒﻲ
|
چکیده
|
آموزش های ترکیبی، ترکیبی از رویکرد سیستمی و نگرش اقتضایی به یادگیری است. این بدان معنی است که ضمن توجه به ارتباط میان تمامی اجزا به عنوان یک کل به شرایط به کارگیری این ابزارها در راستای تحقق بهترین نتیجه، توجه ویژه ای می شود. پژوهش حاضر در پی بررسی زمینه های استقرار رویکرد آموزش های ترکیبی مبتنی بر فرایند ایزو10015(نیازسنجی، طراحی، اجرا و ارزشیابی) است. ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻫﺪﻑ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩﻱ و از نظر روش توصیفی ‐ پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه کارکنان شاغل در شبکه بهداشت و درمان سراب بود که حجم نمونه با استناد به جدول مورگان 265 نفر برآورد شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته ای بود که آموزش های ترکیبی را در چهار مولفه نیازسنجی، طراحی، اجرا و ارزشیابی بررسی می کند. برای تعیین روایی پرسشنامه از نظرات متخصصین استفاده شد و در سنجش پایایی پرسش نامه از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ استفاده شدکه برابر با 95/. بود . برای تجزیه ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﻱ t ﻣﺴﺘﻘﻞ، فریدمن و تحلیل واریانس ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. نتایج حاکی از این بود که عوامل نیازسنجی، طراحی، اجرا و ارزشیابی برای پیاده سازی آموزش های ترکیبی در شبکه بهداشت و درمان کمتر از حد متوسط می باشد و نیز تفاوت در بین چهار زیر مولفه آموزش ترکیبی (همزمان، غیرهمزمان، حضوری، خودیادگیری) از لحاظ آماری معنی دار بود و در انتها با توجه به شناسایی چشم اندازه ای موجود در زمینه برنامه ریزی استقرار آموزش ترکیبی در فعالیت های یاددهی - یادگیری دانشگاه علوم پزشکی تبریز و شبکه های بهداشت تابعه جهت استقرار آموزشهای ترکیبی و برخورداری از فواید هر دو روش آموزش های مجازی و حضوری پیشنهاداتی ارائه گردید.
|
پژوهشگران
|
تقی زوار (استاد راهنما)، ابوالفضل قاسم زاده علیشاهی (استاد راهنما)
|