مشخصات پژوهش

صفحه نخست /صراط مخلصین نقطۀ خاموشی عارف
عنوان صراط مخلصین نقطۀ خاموشی عارف
نوع پژوهش مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها صراط مستقیم، مخلَصین، نقطۀ خاموشی، شعر، عرفان
چکیده سیر به سمت کمال مستلزم گذر از موانع و حذف و نفی حجاب خودی و رسیدن به بی نقشی و تسلیم است. راه سلوک با مطیع ساختن نفس امّاره و توجه نمودن به راهنمایی های نفس لوّامه آغاز می گردد. هر کدام از دو نفس امّاره و لوّامه شامل من های کمال طلب و امیالگرا (ضدکمال) است. در مرحلة دوم آدمی از هر دو نفس امّاره و لوّامه نیز خود را می رهاند زیرا تا در کشاکش این دو نفس کژ می شود و مژ می شود به مقام «اطمینان» نخواهد رسید. رهایی نفس آدمی از کشمکش های امّاره و لوّامه، خوف و رجا، دوزخ و بهشت، نور و ظلمت، مُلک و ملکوت، رحمان و شیطان، به تعبیر دیگر همان «دوعالم» یا «قوسین نزول و صعود» موسوم به مقام «مُخلَصین»، مقام «نفس مطمئنّه» یا «نقطة خاموشی و توحید» است. این حرکتِ معرفتی به سمت وحدت و خلاصی و صالحیت جز در صراط مستقیم ممکن نیست. صراط مستقیم «راه وسط» میان دو عالم است و مقیم صراط مستقیم همواره در حال امن، اطمینان و خاموشی است. آدمی تنها از راه خاموشی و تسلیم و نیز خلاصی از طرفین صراط مستقیم است که می تواند مقیم صلات (اتصال) گردد و از این طریق است که به ذکر (درک حضور) و جنّت امن و قرار الهی که مقام رندی و شاهدی و صالحی است می پیوندد.
پژوهشگران حیدر قلی زاده (نفر اول)