چکیده
مقدمه: لیپوکالین-2 به عنوان آدیپوکاین مترشحه از بافت چربی ارتباط مستقیمی با التهاب سیستمیک و مقاومت به انسولین در موش و انسان دارد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح پلاسمایی لیپوکالین-2، لیپوپروتئین غیرپرچگال، هموستاز لیپیدی و گلیسمی در مردان دارای اضافه وزن و چاق می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی20 آزمودنی مرد دارای اضافه وزن و چاق (29/1±75/22 سال، 28/7±18/90 کیلوگرم، 58/2±7/28 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت آزمودنی های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه های کنترل (10 نفر) و تمرین (10 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین مقاومتی (هشت هفته/ چهارروز/ شصت دقیقه در هر جلسه) بود. نمونه های خونی قبل و بعد تمرین جهت ارزیابی متغیرها گرفته شد. سنجش لیپوکالین-2 به وسیله روش الایزا انجام شد. از آزمون آماری تی و ضریب هم بستگی پیرسون جهت تحلیل داده استفاده شد. یافته ها: بعد از هشت هفته تمرین مقاومتی مقادیر لیپوپروتئین غیرپرچگال، تری گلسیرید، کلسترول تام و فشار خون سیستولی کاهش معنی دار داشته (05/0>p)، اما تغییرات لیپوکالین-2 و قند خون معنی دار نبود (05/0 (p. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه ضمن صحه گذاردن بر ارتباط بین لیپوکالین-2 با مقاومت انسولینی و چاقی مرکزی (اندازه نسبت دور کمر به لگن)، عدم تاثیر معنی داری تمرین بر لیپوکالین-2 را نشان داد هر چند باعث کاهش معنی دار برخی شاخص های چربی خون شد.
|