| 
                   عنوان 
                 | 
                
                    اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر سرمایه روانشناختی، خودارزشمندی
و بهزیستی اجتماعی سالمندان
                 | 
            
            
                | 
                  نوع پژوهش  
                 | 
                
                    مقاله چاپ شده
                 | 
            
            
                | 
                    کلیدواژهها
                 | 
                
                    واقعیت درمانی، سرمایه روانشناختی، خودارزشمندی، بهزیستی اجتماعی، سالمندان
                 | 
            
            
                | 
                    چکیده
                 | 
                
                    امروزه جمعیت سالمندان رو به افزایش است و بیماریها و مشکلات حاصل از این مرحله تکاملی میتواند به شدت بر
سرمایه روانشناختی، خودارزشمندی و بهزیستی اجتماعی تأثیرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی
واقعیت درمانی گروهی بر سرمایه روانشناختی، خودارزشمندی و بهزیستی اجتماعی سالمندان شهر تبریز بود. پژوهش
حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری شامل تمامی سالمندان مقیم -
مراکز سالمندان شهر تبریز بود. نمونه ی آماری این مطالعه با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس، شامل 26 مرد
سالمند ساکن در مؤسسه ی سالمندان خوبان شهر تبریز که از شرایط ورود به مطالعه برخوردار بودند، انتخاب و به صورت
تصادفی در دو گروه آزمایش ) 13 نفر( و کنترل ) 13 نفر( جایگزین شدند. اعضای گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت
واقعیت درمانی گروهی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز،
خودارزشمندی کروکر و همکاران، بهزیستی اجتماعی کییز و پروتکل واقعیتدرمانی غلامیحیدآبادی و همکاران بود.
داده های پژوهش به وسیله آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که
واقعیت درمانی گروهی بر افزایش سرمایه روانشناختی، خودارزشمندی و بهزیستی اجتماعی در سالمندان مؤثر بوده است.
یافته های این پژوهش ضرورت کاربرد واقعیت درمانی را در راستای بهبود سرمایه روانشناختی، خودارزشمندی و بهزیستی
اجتماعی خاطر نشان می سازد.
                 | 
            
            
                | 
                   پژوهشگران 
                 | 
                
                    جعفر بهادری خسروشاهی (نفر اول)، رامین حبیبی (نفر دوم)
                 |