|
عنوان
|
تأثیر آموزش خودآموزی کلامی بر تنیدگی تحصیلی و خودپنداشت ریاضی
دانش آموزان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
خودپنداشت ریاضی، تنیدگی تحصیلی، خودآموزی کلامی
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: خودپنداشتت ریاضی و تنیدگی تحصیلی نقش مهمی در پیشرف تحصیلی دانش آموزان ایفا میکند. این پژوهش با
هدف بررسی تأثیر آموزش خودآموزی کلامی بر تنیدگی تحصیلی و خودپنداشت ریاضی دانش آموزان انجام گرفت.
روش: روش پژوهی آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری باگروه گواه است. جامعه آماری شامل تمامی
دانش آموزان دخر شهر ایلخچی در سال تحصیلی1395-96 بود. نمونه شامل 40 دانش آموز بود کهبه روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صور تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش جایدهی شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه تنیدگی تحصیلی موریس ( 200) خودپنداشت ریاضی مارش(1990) بود که آزمودنی ها در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند.برنامه آموزش خودآموزی کلامی برای گروه آزمایش در هفت جلسه اجرا شد. در حالی که گروه کنترل چنین برنامه ای را دریاف نکرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده هااز روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.
یافته ها: نتایج نتتتان داد که آموزش خودآموزی کلامی بر تنیدگی تحصیلی و خودپنداشتتت ریاضی دانی آموزان تأثیر معنی دار دارد. بازبینی دیداری نمودارهای اثربیخشی و اندازه ضریب تاثیر تأثیر نیز بیانگر کاهی معنادار نمرات تنیدگی تحصیلی و افزایش خودپنداشت ریاضی در پس آزمون آزمودنیهای گروه آزمایش بود و نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ شدند.
نتیجه گیری: بر اساس این پژوهش، می توان خودآموزی کلامی را به عنوان یک روش مؤثر در کاهی تنیدگی تحصیلی و
افزاییش خودپنداشت ریایی دانش آموزان به کار برد.
|
|
پژوهشگران
|
جعفر بهادری خسروشاهی (نفر اول)، رامین حبیبی (نفر دوم)
|