|
عنوان
|
بررسی و تحلیل تصویر زن در داستان های کوتاه یوسف ادریس
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بررسی و تحلیل تصویر زن در داستان های کوتاه یوسف ادریس
|
|
چکیده
|
ازاواخر قرن نوزده و اوایل قرن بیستم به دنبال انقلاب 1919م در جهان عرب به خصوص کشور مصر، بحث زنان و حقوق و آزادی آنها مطرح شد. در بین تمامی اموری که به جامعه و انسان مربوط می شود، مسأله ی زن که از لحاظ عواطف زیباترین و لطیف ترین عنصر جامعه است، همواره با پیچیدگی و غموض بیش تری همراه بوده و به آثار ادبی جذابیت خاصی بخشیده است. یوسف ادریس داستان نویس بزرگ مصری است که دنیای داستانی وی در بیش تر نوشته هایش، در قالب سه عنصر خدا، جنسیت و سلطه تجلی می یابد. حضور زن در داستان های وی به واقعیت نزدیک است و تصویری به نسبت واقع بینانه از چهره ی وی می نمایاند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر نقد جامعه شناختی در صدد است تا تصویر و جایگاه زن را در چند داستان یوسف ادریس بررسی و تحلیل نماید. این پژوهش بر این نکته تأکید دارد که زن در ابداع داستانی یوسف ادریس بهر ه ی فراوانی دارد و اغلب در این داستان ها مورد اتهام قرار می گیرد.در بسیاری از داستان ها نیز راوی زن است و حوادث داستان حول محور زن شکل می گیرد. زن گاه در چهره ا ی شیطانی، بی وفا و شرور، بی رحم و سنگدل، حقیر و خوار و یا قابل ترحم در این داستان ها به تصویر کشیده شده است. اما با موشکافی تعدادی از این داستان ها در می یابیم که ادریس این مشکلات را ناشی از شرایط نابسامان جامعه ی مصر می داند و از آن جا که ادریس در داستان های خود مانند یک پزشک به بیماری های جامعه ی خود می پردازد به تصویر این دسته از زنان پرداخته است و قطعاً در جامعه آن زمان زنانی فاضل و با فرهنگ نیز وجود داشته اند.
|
|
پژوهشگران
|
مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)، راضیه رفیعی (نفر دوم)، محمد پاشائی مهترلو (نفر سوم)
|