عنوان
|
اثر تمرین هوازی بر وخامت کلی خطر متابولیک و لیپوپروتئین آتروژنیک غیرپرچگال مردان غیرفعال با کنترل تاثیر تغذیه
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
تمرین هوازی؛ عوامل خطر متابولیک؛ مردان مبتلا به سندرم متابولیک
|
چکیده
|
مقدمه و اهداف
افراد مبتلا به سندروم متابولیک در معرض خطر بیشتر افزایش کلسترول، فشار خون بالا و انسداد عروق کرونر هستند و قطعا شناسایی تاثیر همزمان تمرین هوازی بر
وخامت کلی خطر متابولیک و لیپوپروتئین غیرپرچگال )به عنوان شاخص معتبر، ارزان و سهلالوصول رویدادهای آتروژنیک( در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک بسیار
کاربردی و جذاب است.
مواد و روشها
روش تحقیق از نوع تجربی با طرح پیشآزمون پسآزمون بود. - 30 مرد بیمار سندرم متابولیکی غیرفعال داوطلب از شهر تبریز )سن: 2 / 16 ± 5 / 55 سال، شاخص توده
بدنی 5 / 2 ± 09 / 30 کیلوگرم بر متر مربع(، پس از تعیین مقدار قند، پروتئین، چربی و کالری دریافتی روزانه با استفاده از ثبت یادآمد غذایی و تحلیل توسط نرمافزار N4
و خونگیری، به طور تصادفی به دو گروه کنترل ) 15 = N ( و تجربی ) 15 = N ( تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در برنامه هوازی با شدت متوسط شرکت
کردند و در پایان اندازهگیریها تکرار شد. از آزمونهای t همبسته، تحلیل کواریانس اندازهگیری مکرر، t مستقل و آزمون کاپا برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها
در طول پژوهش تفاوت معناداری در مقدار پروتئین، قند، چربی و کل مواد غذای مصرفی روزانه مشاهده نشد ) 05 / 0 > P (. در گروه تجربی به دنبال تمرین هوازی بیشتر
شاخصهای خطر متابولیک )فشار خون میانگین سرخرگی، مقدار قند خون، لیپوپروتئین کمچگال، مقدار امتیاز z سندرم متابولیک و همچنین لیپوپروتئین غیرپرچگال(
کاهش معناداری یافتند و مقدار لیپوپروتئین پرچگال افزایش معناداری داشت ) 05 / 0 > P .)
نتیجهگیری
تمرین هوازی منظم همزمان بر کاهش لیپوپروتئین غیرپرچگال و وخامت کلی z سندرم متابولیک مؤثر است که در کاهش خطر بروز بیماریهای قلبی بسیار اهمیت
|
پژوهشگران
|
کریم آزالی علمداری (نفر اول)، یوسف یاوری (نفر دوم)، سمیه آذریان (نفر سوم)
|